final

3.1K 185 88
                                    

ah ne zormuş bitsin demek
halâ severken seni

kimseninumrundaolma Damlacar41
ikballabki harrypotterkalpben
Nini959 ubaxbaraf ssadeceelif dilanayataz zeynep03sav lahmacunsevenzeynep sevvalBayar006 yildizlarabaaak merveblm34 ZeynepYldz7654 nezir67 nisaakq
sadece bir tek kişiyi yazmadım ama o da ne kadar yazarsam yazayım çıkmadı ondan çok özür diliyorum hepinize aşığım:)♡

şimdi finali okuyalım:(

-balım:)
Zorla gülümseyerek "Şaka mı?" dedi.

Başımı salladım.

Gülerek "Bugünü mü bekledin" diye sordu.

Ben cevap vermeyince "Neden" dedi.

Yüsek sesle "Sana diyorum" diyince ona baktım.

Gözleri dolmuştu.

Gözyaşlarımı silip konuşmaya başladım.

"Umut sen benim için gerçekten çok özel birisin. Seni çok seviyorum ama aramıza mesafe girince olmaz. Sen sürekli İstanbul'a gelebilecek misin? Ya da ben sürekli oraya gelebilecek miyim? Ben oraya gelemem ki! Benim uçaktan ne kadar çok korktuğumu biliyorsun. İlerde birbirimizi özleyip üzüleceğimize şimdi üzülelim ve bitsin"

Sinirle kahkhaha atıp "Bana saçma sapan bahaneler sunma" dedi.

Birkaç dakika sustu ve içimi acıtan bir cümle söyledi.

"Seven insan her ne olursa olsun bırakmaz"

Bu sefer ben ona bakıp cevap verdim.

"Seven insan her ne olursa olsun gitmez"

Yine sinirle gülüp konuştu.

"Ben mi suçluyum? Balım bencilce davranma o üniversitede okumayı ne kadar çok istediğimi biliyorsun. Ayrıca bu durumun gitmekle alakası yok! Anlayış gösterip beklemekle alakası var ve bakıyorum da sen de o anlayış yok. Ben senin yerinde olsam senden ayrılmak aklıma gelen en son şey bile olmazdı"

Elimle gözyaşlarımı silip konuştum.

"Sen gerçekten çok iyi birisin Umut ama insanların lisede başlayan aşklarının sonsuza kadar devam edeceğini mi düşünüyorsun?"

"Hatırlıyor musun? Seni bırakmayacağıma söz vermiştim ama şimdi sen beni bırakıyorsun ve benim yapabileceğim hiç bir şey yok"

Akan gözyaşlarıma hakim olamadım.

Birkaç saniye gözyaşıma baktı.

"Benden ayrılmak isteyen sensin şimdi burda ağlama"

Söylediği her şey o kadar içimi acıtıyordu ki!

Ben ilerde daha fazla üzülmememiz için ayrılmak istiyordum.

Bana birkaç saniye baktı.

Sonra da "Sayfa 85" diye mırıldandı.

Sandalyeden kalkıp yürümeye başladı.

Çıkmadan önce bana bir kez daha baktı.

O bakışını asla unutabileceğimi düşünmüyordum.

Bir insan hem nefretle hem sevgiyle nasıl bakabilirdi?

Çantamdan süt ve bal kitabını çıkardım.

Benim için anlamı olduğundan hep yanımda taşırdım.

Sayfa 85 demesini ilk başta anlayamasam da sonradan süt ve bal olduğunu anlamıştım.

Titreyen ellerle sayfa 85'i açtım.

Şiiri okumamla bir damla gözyaşımın sayfanın üstüne düşmesi bir oldu.

"tuz ile şekeri
karıştırma
eğer seninle olmak istiyorsa
olur
bu kadar basit"

BENIM GUZEL DOSTLARIM HIKAYE BITMEDI IKI YIL SONRASI ICIN DEVAM HIKAYESINE BASLADIM
2571 KILOMETRE
ay bagirir gibi oldu ama hikaye bitmedi kiii herkes bitti mi yazmis

bir de sonu guzel bitmedigi icin cok fazla sey soylediniz evli mutlu bir sekilde bitirmek istemedim burda herkes oyle bitiriyor ve bana pek gercekci gelmiyor
simdi sey diyenleriniz olur ikbal bu bir hikaye gercekci olsa ne olur

ama ben gercekten sanki onlar varmis gibi dusundum

bu arada sunu da soyleyeyim

birbirini seven iki insan yanlis kararlar alabilirler pismanliklar olabilir her sey kusursuz ilerleyemez biraz da boyle dusunun

2571 kilometreye de carsamba gunu ilk bolum geliyor♡

Sayfa 63 ||yarı texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin