Sayfa 63 ||yarı texting

yirmi üçüncü bölüm

-umut:)
Alarmın sesiyle uyandım.

Telefonu elime alıp erteledim. Kaç kere ertelediğimi unutacak kadar çok erteleye bastım.

Dün gece Barış ve Emir ile geç saatlere kadar maç izlemiştik.

Normalde futbola bayılmazdım ama beşiktaş olunca akan sular duruyordu.

Sanki biri sıkılmış gibi nefesini sesli bir şekilde dışarıya verdi.

Gözüm kapalı bir şekilde "Kim o sıkıntılı bir şekilde nefesini veren" diye mırıldandım.

Tanıdık bir ses "Ben" dedi.

Kafamı kaldırıp karşımda duran kişiye baktım. Sonra hemen kafamı yastığa koyup "Rüyalarıma kadar girmişsin Akpınar" dedim gülerek.

Kahkaha sesi duydum.

"Rüya değil Akdoğan"

Aniden yataktan kalktım.

Karşımdaydı!

Bana bakarak gülüyordu.

Tekrardan bana bakıp "Neden erkekler tişörtsüz uyur ki ben içerdeyim" dedi ve odadan çıktı.

Beni diğer erkeklerle karıştırma desem çok mu klişe olurdu?

Ne yani gece sıcakladıysam ve pencereyi açmaya üşendiysem.

Emir'in dolabından bir tişört alıp giydim.

Halâ olayın şokunu kaldıramamıştım.

Balım neden burdaydı?

Salona doğru yürüdüm ve tabiki karşımda o görüntüyü beklemiyordum.

biliyorum bu bölüm kısaydı ama merak etmeyin bir bölüm daha yayınlayacağım:)