Growing up dominating the household, Diamond Alvaro finds no solution rather than get away to reduce the pressure she's having around her mother, leaving her sister all behind.
If only she was as mighty and smart as everyone paints her to be, she wo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Before I lay on my bed last night, I was holding my rosary so tight around my trembling hands, praying that I woke up in the morning with the realization that everything that happened that night was just a dream.
I slept but I was still feeling so tired and when I looked in the mirror, my eyes are swollen from crying all night.
"Uhm, Diamond? Itatanong ko lang sana kung okay lang na magi-invite ulit ako ng friends ko rito? Baka kasi maging sobrang ingay, matagal kasi kaming hindi nagkita ng mga iyon eh!" ani roommate ko habang nagtitimpla s'ya ng kape.
"Okay lang, pupunta na lang ako sa kabila para hindi mailang iyong mga kasama mo." Pilit ang ngiti ko.
"Salamat."
Pagkatapos kong maghilamos ay lumabas din ako kaagad para puntahan ang unit nila Dane. Alam ko ang pincode kaya nagdire-diretso na ako sa couch kung saan nakaupo ang binata't kumakain ng cereals. Pabagsak akong umupo roon, malalim ang bawat paghinga.
"Dream girl," he called me.
"Mhm?"
"Did you take off your contacts before sleeping last night?"
"Of course!"
"Good thing you're not the kind of fool," he said while his gaze lingered on the television that I could even see how each scenes reflected on it.
I suddenly remember what Adam said.
"Ano nga pala ang gusto mong sabihin sa akin? I'm hoping that it's important since you waited for me to get home last night..." I asked him to distract myself from the thoughts of Adam and his words.
"Just forget about it, I'm sure you wouldn't like to hear anything about it just as much as I do so let's not ruin the mood and just watch Dora dance, shall we?"
Umirap na lang ako at nilibot ang paningin ko para hanapin si Katia. Hindi naman kalakihan ang dorm nila kaya makikita ko kaagad kung narito man ang dalaga.
"Nasa'n si Katia?" Nagde-kwatro ako at kumuha ng ilang pirasong cereals sa hawak na sisidlan ni Dane, wala kasi siyang nilagay na gatas do'n.
"Come on, gal! Don't be ridiculous and prepare yourself one."
Sa pangalawang pagkakataon sa araw na ito, umirap ako bago muling sinandal ang sarili ko at pumikit.
"Well, I'm tired, Dane. I can't even get up and make myself a coffee so why don't you pretend that you're a gentleman for once? Because it takes so much stamina to bicker with someone as arrogant as you."
Hindi niya ako sinagot kaya pumuno sa aking teinga ang theme song ng paboritong cartoon movie niya. Maya-maya pa ay naramdaman ko na lang ang paglubog ko sa sofa, pahiwatig na tumayo si Dane. Malamang ay naasar na ito sa akin.
"Mainit iyan, ihipan mo muna." Dumilim bigla ang kahel na ilaw na nakikita ko habang naka pikit kaya nagdesisyon akong dumilat at doon nakita na nasa harap ko ang binata, nilalayo sa tasa ng bagong timplang kape ang folder niya.