10. Bölüm

20K 648 59
                                    

◽

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

EFLİN'DEN

Kapının tıklanması ile "Abla müsait misiniz?" Dedi İrem.

Alaz toparlanıp ayağa kalkarken, bende ayağa kalktım. Hemen yüzüme sahte bir gülümseme kondurdum.
"Gel ablacım." dememle içeri İrem girdi.

"Babamlar aşağı da, sizi çağırıyorlar." Dedi gergin bir sesle.

Ben çatık kaşlarımla Alaz'a dönerken Alaz ise direkt İreme bakıyordu. Gerçi alaz bir şeylerden bahsetmediyse eğer yanıma neden geldiğini nasıl açıklayacaktım bilmiyordum.

"Geliyoruz şimdi." Dedi sert aksanlı sesiyle.

İremin çıkmasıyla bakışları bana döndü. Yüzünde hala sert bir ifade vardı ama gözleri tam tersi ifadelerle bakıyordu. Şefkatle bakıyordu.

"Eflin" derin bir nefes aldı.

"Biliyorum beni hala affedemedin. Yaptıklarımı düşününce bende kendimi affedemiyorum. O zamanlar kafam yerinde değildi, bir de o fotoğraflar..." derin bir nefes aldı. Şimdi sanki o anları hatırlamıştı çünkü bakışları sertleşmiş, masmavi gözleri koyulaşmıştı.

" Tabi ki bunlar bahane değil bebeğim ama yine de özür dilerim sana yaşattıklarım için. O zaman düşünebildiğim tek şey senin beni terk etmendi. " Bir iki adımda yanıma gelip elini yanağıma koyup baş parmağı ile hafifçe okşadı.

"bize  bir şans vermeni istiyorum Eflin." bakışları şimdi yumuşamıştı. "O alev ve Levent ise Yaptıklarının  cezasını tek tek  çekecekler! Kimle oynadıklarını yakında anlayacaklar ama bundan önce Seni ve bebeğimizi yanıma almam gerek burada kalmazsınız" sert sesiyle fısıldadı.

Kaşlarımı çatıp Bir adım geri gitmemle bacağım yatağa çarptı.

"Pardon? Ne demek burada kalamazsınız? Kimsin ki sen? Hangi sıfatla bana karışıyorsun? Alevin müstakbel nişanlısı sıfatıyla mı?" diyerek sesimi yükseltim. Şuan çok sinirliydim. Tamam bende başta hatta yapmıştım ama Alazın yaptığı bir değildi, iki değildi ve sonu gelmicek gibiydi.

" ilk önce o sesini biraz kıs,Sakin ol. Soruna gelecek olursak Sana Alaz Carlo Palmiero yani sevdiğin adam ve bebeğinin babası olarak karışırım yetmez mi?" bakışlarını yavaşça yüzümde gezdirdi.

"Alev ile nişan konusunda benim sonradan haberim oldu o gün bizi beraber görünce böyle bir karar almışlar buraya gelmeden önce iki tarafla da konuştum böyle birşeyin olmayacağını!" derin bir nefes aldı.

"Ve şimdi bebeğim benle geliyorsunuz, buradan gidiyoruz istersen İtalya'ya gideriz ama şuan olmaz dersen İzmir'de de kalabiliriz yeter ki sen ol yanımda."

Bay Palmiero Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin