Bay Palmiero

3. Bölüm

Oy vermeyi unutmayın❤️❤️❤️

•°•

EFLİN'DEN

Alazı görmemle kalbim sanki günler sonra tekrar atmaya başladı.

O kadar özlemiştim ki onu. Yaptığım hata ile çok kötü bedel ödemiştim.

Onu görmeyerek.

Ama şuan burda olması ve onu görmem tesadüf olamazdı.

Buna inanmazdım.

Onu terk etmem canını çok acıtmışmıydı? Gözlerimi hüzünle üzerinde gezdiremeye devam ettim.

Hareketleri duruşu sert bakışları Alaz gibi değildi. Sanki ilk tanıdığım zamanlar ki Alaz'dı.

Bir anda midemin bulanması ile lavaboya koşturdum.

Klozete eğilerek kusmaya başladım.

Her öğürdüğüm de gözlerimden yaşlar akıyordu. Sonunda yüzümü buruşturup ayağa kalkıp sifonu çektim. Sonra musluğu açıp Ellimi yüzümü yıkayıp ağzımı çalkaladım. O acımsı tat hayla duruyordu sanki. Kapının açılıp kapanma sesini duymam ile odama girdim.

Oda da kimse yoktu. Kaşlarımı bilinmezlikle çatıp Yatağıma adımladığımda yatağımın üzerindeki fotoğraflarla üç duyguyu aynı anda yaşadım.

Sinir , endişe , öfke

Fotoğrafta ben vardım ve yatıyordum bunda bir sorun yoktu. Ama başım bir adamın göğsünde idi. Ve bu kişi Levent'i. Tabi ya! İlacın etkisiyle uyutup fotoğraflarımı çekmişlerdi!

"kahretsin!" Sinirden gözlerimin dolmasıyla ağlamamak için kendimi sıktım. Benle ne dertleri olabilirdi ki! Niye böyle bir şey yapmışlardı! Amaçları neydi ki?

Şuan tek bildiğim Bunları kimsenin görmemesi lazımdı çünkü biliyordum adım gibi, bana inanmazlardı.

Özellikle Alaz için en ufak bir yalan bile herşeyi bitirmek gibiydi. İhanet ise çok ağırdı.

Ve yazdığım notu da düşünürse bana inanmayabilirdi!

Belkide beni çoktan unutmuştu.

Her düşünceyle daha da çıkmaza giriyordum. Sinirle saçlarımı kulak arkası yapıp Fotoğrafları tam kaldiracakken gördüğüm not kağıdıyla hemen elime aldım.

'şimdi Alaz' a fotoğrafları yolladım da dedim ki yollamışken sana da yollayım sevgili kuzenim.'
Alev

Gözlerimin dolması ile
Odamın kapısı tıkanması bir oldu. Hemen fotoğrafları yastığın altına koyup derin bir soluk alarak '' gel '' dedim.

Gelen İrem'di. Benim gibi açık kahverengi saçları, Bebeksi yüzü ve dolgun dudakları vardı. Hafif kilolu ve kısa boyluydu. Yaşı ise 17 idi.

Kapıyı kapatıp yanıma geldi.
" Abla, babam geldi. Seni çağırıyor. " Diyip tedirginlikle bakışlarını yüzümde gezdirdi.

Yüzüme zoraki bir gülümseme koyup ona baktım.
Üzerindeki ayıcıklı pijamalarıyla fazla sevimliydi.

Üzerime hırkamı giyip saçımı kulak arkası yaptım.

Demek ki beklenen gün bugündü.
" Tamam ablacım. sen gidip yat. İyi geceler." Diyip odadan çıktım. Bugün de uyku bana haramdı.

Bugünde yanaklarımdan gözyaşları intihar edecekti. Bugünde şemsiye tutan olmayacaktı yanaklarıma.

Salona geldiğimde Babam , Haldun amcam ve Dedem olacak şahıs kahve içiyordu. Ne kadar bu evde yaşasam da Amcam ve dedemle aram iyi değildi.