6.bölüm

19.8K 645 65
                                    

⚡

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

EFLİN'DEN

Eve nasıl geldim hatırlamıyordum. Sanki beynimde saatli bomba vardı ve kendimi bıraktığım an patlayacaktı.

odama girip kapımı kilitlememle hıçkırarak ağlamaya başladım.

Biz bu raddeye nasıl gelmiştik?

Tek bildiğim hiç bir şey bıraktığım gibi değildi.

Zar zor Üstümü değiştirip yatağıma girip cenin pozisyonu aldım.

Kaç saat öyle durdum hatırlamıyorum. Hissizleşmiştim, berbat bir haldeydim.

Sonra ağlamaktan şişen Gözlerimin yavaşça kapanması ile uykuya daldım.

°

Sabah 9 gibi kalkıp değişiklik olsun diye ali ile poyrazı lunaparka götürmeye karar vermiştim. Evde kaldıkça biliyordum daha kötü olacaktım, olanları düşünerek.

Çantama eşyalarımı koyduktan sonra aynanın karşısına geçerek kendime baktım.

Elimi kaldırıp yanağıma koydum. Sonra yavaş hareketlerle gözaltımda gezdirdim.

Alazın dudaklarını gözaltımda hissetmem ile yüzümde sıcacık bir tebessüm oluştu."Günaydın" dedim yüzümdeki gülümseme ile.

Dudaklarını son olarak dudağıma yaslayıp derin bir öpücük bıraktı. Bu hareketi ile sersemlemiş bir halde Alaza baktım. Alaz kendini biraz geri çekerek eşsiz gözleri ile bana baktı. Saçları dağılmış bir halde bana gülümsemesi ile "Günaydın Bebeğim." dedi.

Aklıma gelen anı ile gözümden bir damla yaş aktı.

Elimi yavaş hareketlerle bu sefer dudaklarımda gezdirdim.

Gözümü kapatmam ile gözümden bir damla daha yaş aktı.

Uzun bir süre sonra toparlanmam ile odamdan çıktım.

Şimdi ise koltukta oturmuş ali ve poyrazın inmesini bekliyordum.

" Evet, tokyo için Arya... Alazla tokyo araba fuarına katılacağız evet Alaz markasını temsilen gidecek, bende onun için... Tamam bugün o zaman 3 gibi oradayım canım. Güzel tasarımlarını denemek için sabırsızlanıyorum." diyip salona giren alev telefonu kapatıp çaprazımdaki üçlü koltuğa oturdu.

Duyduklarımla kalbim sanki bir bardağın kırılması gibi parçalara ayrıldı.

Beraber gitmek için hayal kurduğumuz tokyo araba fuarına, Alevle gitmesi...

Ağlamamalısın Eflin , güçlü olmalısın.

"hmm küçük Eflin de burdaymış," diyip tek kaşını kaldırdı. Konuşması ile derin nefes alıp yandan ona bakıp göz devirdim. Herşeyi gibi konuşması da mide bulandırıcıydı. Üstünde rengarenk bluz ve mini deri etek vardı.

Bay Palmiero Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin