17.Bölüm

14.3K 508 122
                                    

◽

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Taksiden inmiş Havalimanına giriş yapmıştım. Kendimi aylar öncesinde İzmir'e geldiğim günde hissettim. şimdi ise bu şehirden gidiyordum.

uçak saatine 1 saat vardı ve ben bekleme alanında bekliyordum.

Çantamı yanımdaki koltuğa bırakarak cebimden telefonu çıkardım. Taksiye bindiğim sırada telefonu tamamen kapatmıştım.

Telefonu açmamla 30 cevapsız arama ve 6 tane mesajı gördüm.

28 cevapsız Arama Alaz'dan 2 cevapsız arama da Ecem den idi.

Aramaları es geçip mesajlara girdim. 6 mesaj ise Alaz'dandı.

Alaz
Aramalarımı aç Eflin! (23:25)

Alaz
Aç şu siktiğimin telefonunu! (23:40)

Alaz
Yine aynı şeyi yapıyorsun! Kaçıp gidiyorsun Mia Bella! Bilip bilmeden. (23:55)

Alaz
Sana her arkamı döndüğümde gidiyorsun...(23:58)

Alaz
Bu beni başkaları yüzünden ikinci terk edişin üçüncüsü olmayacak! (00:12)

Alaz
Geliyorum. nereye gidersen git bulacağım seni bunu sende biliyorsun...karnında benim çocuğum varken benden kaçman komik cidden! (00:15)

Gözlerim doldu. Haklıydı onu terk etmiştim başka sebeplerden dolayı ama bu sefer onun yüzünden terk etmiştim. Bana yapılanları, kendisinin yaptıklarını bilmesine rağmen hala Alev ile beraberdi.

Çok bulurdu beni! Gözüm yaşlı bir şekilde Telefonumdan Eceme iyi olduğuma dair bir mesaj çektim sonra Telefonumun içinden hattı çıkarıp kırdım. Eskişehir e varınca kendime yeni bir hat ve numara almam lazımdı.

Telefonumu tekrar kapatıp çantama koydum.

Saatler geçmek bilmiyordu. Oflayarak ellerimi başıma koydum.

Katlanamıyordum Alev ile Alazı aynı karede görmeye! Zaten daha Alazı affedememişken, birde bu son olay beni iyice çığırından çıkarmıştı.

İsterse Sevgili olsunlar artık beni ilgilendirmezdi.

Ben artık güvendiğim insanlardan darbe almak istemiyordum.

Yarın haberlere biz sevgiliyiz diye çıkarsalar şaşırmazdım.

Alayla güldüm. Elimi karnıma koyarak göbeğimi okşadım.

Bebeğim...

Bana güç veren varlığım. Kafamı kaldırarak ilerdeki saate bakmam ile ayağa kalktım.

Bay Palmiero Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin