Minister of Magic

25, A Last Howl

Het zal ook eens niet anders, de geur van natte hond was te ruiken terwijl Greyback tevoorschijn kwam. 

'Als je gewoon was gekomen, dan was er niks aan de hand geweest.' Hij begon te praten terwijl hij langzaam naar het duo nadert. Julia schuift zich langzaam, beschermend voor Ralph. 

'Maar, je ziet wel wat voor puinhoop je ervan gemaakt hebt.' gaat hij verder. Julia voelt zijn hete adem branden in haar gezicht. Zijn gezicht is nu strak voor die van haar, Julia kijkt hem strak in zijn ogen aan, haar hand strak om haar toverstok en nog steeds voor Ralph. Greyback laat zijn tanden zien en likt langs zijn lippen.

En toen gebeurde het, honderden voetstappen kwamen tegelijk aanrennen, hun kant op. Om de hoek vlogen de eerste verdedigers van Hogwarts, Ron Weasley rende voorop en schreeuwde iets: 

'Vu-ur!' 

Was het enigste wat ze konden horen voordat hij al weg was, ze werden overspoeld door mensen, en achter hun kwam een enorme vuurbal aan. Ook Greyback greep zijn kans en sprong op Julia af. 

'Stupefy!' Gilt Julia precies op tijd.

 Greyback valt compleet verstijft op de grond, ondergesneeuwd door de vele voetstappen. 'Ralph ren! NU!' Schreeuwt ze naar Ralph, die inmiddels al een stuk verderop is beland door de horde mensen. 

Julia wist precies van wie dit vuur was, ze zwaait twee keer met haar toverstok alsof het een lasso was en schoot het op de vuurwaas af. Er leek een onzichtbare muur te ontstaan waar het vuur niet doorheen kon. Het schoot omhoog en weer terug naar zijn eigenaar. Ze zag een schim van Nathan die snel een schild tevoorschijn toverde en dekking zocht. Inmiddels was de gang weer leeg, op haar en Greyback na.

 Naast haar zag ze Greyback weer bewegen. Zijn ogen gingen vliegensvlug open en sprong overeind, althans dat probeerde hij. Midden in zijn sprong sloeg Julia met een enorme steen tegen zijn slaap aan. Iets wat het meest op een jankende hond leek kwam uit zijn mond. Hij klapte hard tegen de grond aan, Julia leek verblindt van woede en ze kon zichzelf niet meer inhouden. Ze sprong op de nog op de grond liggende Greyback en sloeg. Sloeg zo hard en vaak ze kon met de steen tegen zijn hoofd, of eigenlijk overal waar ze hem raken kon. Ze begon te gillen, krijsen en te huilen terwijl ze steeds harder sloeg. Ze voelde het bloed op haar gezicht komen en sloeg nog harder. Totdat, Greyback niet meer bewoog.