Minister of Magic

6, 3 years later.

Na 3 jaar nog geen spoor,

Na 3 jaar nog geen enkel bericht dat lijdt naar de overleden/vermiste zoon van Julia Snape. 

Hoewel Julia niet stil heeft gezeten, er is geen dag voorbijgegaan dat ze niet aan Nathan heeft gedacht.

Julia schrikt op uit haar gedachten als er op de deur van haar kantoor word geklopt. 'Eh, binnen!' zegt ze geschrokken, de deur gaat zachtjes open en het gezicht van haar broer verschijnt. 'Je wou me spreken?' vraagt hij. Julia knikt en gebaart dat hij kan zitten. Harry zet een tas naast zich neer en gaat zitten. 'Je zult je waarschijnlijk wel afvragen waarom je hier zit en waarom je al deze spullen mee moest.' zegt ze wat afwezig. Harry antwoordt de vraag niet. 'Heb je een spoor van.. van hem?' vraagt hij. Julia kijkt even moeilijk en knikt half. 'Bijna. Ik hoop dat wij het samen oplossen en daarvoor gaan we reizen. Maar, die tas is wel iets te groot vind je niet?' zegt ze met een glimlach en ze wijst naar de grote vakantie tas van Harry.

'Oh,' zegt hij en hij begint iets te blozen. 'Ik kan er wel iets uithalen hoor, als dat makkelijker is.' Julia schudt haar hoofd. 'Is niet nodig.' ze pakt haar toverstok en wijst naar de tas. die in een oogwenk een mini tas is geworden. Ze zwaait een keer met haar toverstok en er verschijnt een koord aan. 'Zo, nu kan je hem om je nek hangen.' Ze trekt aan het koord en er komt een klein tasje onder haar kleren vandaan. 'Klaar om te gaan?' vraagt Julia als hij het koord om heeft gedaan. Harry knikt en pakt de uitgestoken arm van Julia. Samen verdwijnen ze uit de werkkamer van Julia.

Ze belanden in zand, niet zomaar zand. Voor hun ogen ligt een hele woestijn. Het is ontzettend warm en Harry kijkt verbaasd om zich heen. 'Waar zijn we?!' vraagt hij vol verbazing. 'Egypte,' antwoord Julia alleen, ze kijkt druk om zich heen en ze lijkt iets of iemand te zoeken. 'Maar.. Maar het is helemaal niet mogelijk om zover te verdwijnselen!' zegt hij nog verbaasder. Julia geeft geen antwoord en haalt haar schouders op.  Ze vindt de richting waar ze heen moeten. 'Ga je mee? Deze kant op!' zegt ze enthousiast. Harry blijft zich telkens verbazen in de kracht die zijn zus beheerst.

'Ga je nog mee of blijf je staan?'

Na een half uur lopen komen ze bij een dorpje uit. 'Had je ons hier niet gelijk heen kunnen brengen?' vraagt hij. Julia schudt haar hoofd. 'Nee, dit dorp is beschermt, net zoals in Hogwarts.' Harry knikt begrijpend, 'Waar gaan we heen?' vraagt hij als ze midden in het dorp stil staan. Het valt Julia op dat ze nog geen mensen tegen zijn gekomen en dat gevoel beangstigt haar toch, 'Eh, zijn we wel goed?' vraagt Harry, die ook het gevoel krijgt dat er iets niet klopt. 'Dat begin ik me nu ook af te vragen.' antwoordt Julia en ze pakt haar toverstok heel stilletjes uit haar zak. Harry doet hetzelfde.

'Avada Kedavra!'

Onmiddellijk verschijnt er een grote, beschermende bol om het tweetal heen die Julia gemaakt heeft. De vloek kaatst weg. Een grote groep mensen met allemaal de zelfde, zwarte kleren aan verschijnen om hen heen met allemaal hun toverstok gericht op Harry en Julia. 

'Wie zijn jullie?' Een man, die een rood gewaad draagt stapt uit de groep. Julia stapt uit de bol en zegt: 'Ik ben Julia Snape, Minister uit Groot-Brittannië. Dit is mijn broer, Harry Potter.' De man kijkt hun twijfelend aan. 'Ja, van jullie heb ik gehoord, jullie zijn het beroemde stel. Is het niet?' Hij zegt het meer tegen zichzelf dan dat hij het aan Julia vraagt. 'Sorry voor de entree, we worden de laatste tijd vaak, lastiggevallen.' zegt hij en hij zegt wat in zijn eigen taal tegen zijn mensen, die weg lopen. Julia heft haar spreuk op en kijkt Harry even twijfelend aan, maar ze weet dat hier antwoorden liggen. 'Oh stom, ik ben vergeten mezelf voor te stellen. Ik ben  Luxorize, het hoofd van deze stam en tevens ook een van de enigste die Engels kan. Ik zou niet tegen anderen praten, ze voelen zich nogal snel aangevallen. Loop maar mee.'

Ze lopen een ruime tent binnen en Luxorize wijst dat ze mogen gaan zitten. 'Zo, waar heb ik jullie bezoek aan te danken?' vraagt hij. Hij gaat met zijn grote handen door zijn borstelige zwarte snor. 

'Wij zijn op zoek naar mijn verloren zoon.'