'Maar dit is onmogelijk!?'
Julia kijkt de oude man kwaad aan. Waarom vraagt hij om dat ene, wat niet bestaat! 'Als het onmogelijk is, dan is uw wens dat ook.' Harry stoot haar aan en fluistert: 'Wat is dit?' Maar Julia beantwoordt zijn vraag niet.
'We zullen kijken wat we kunnen doen.' Ze pakt de tekening van tafel en loopt de tent uit. Harry volgt haar op de voet.
Voordat Harry iets kan vragen begint Julia het al uit te leggen. 'Dit is de drietand van Alaskam. Het zou een ontzettend machtig wapen zijn, de hele mensheid zou met dat ding veranderd kunnen worden. Maar helaas voor ons is het een sprookje.'
'Wat voor sprookje is het?' Julia kijkt even raar op van die vraag, maar beseft dan dat Harry nooit tovenaar-sprookjes gehoord heeft. 'Het is een heel oud verhaal, over vampiers die een drietand gesmeed hadden. Het is een lang sprookje, en zeker niet mijn favoriet. Maar er is eeuwen naar die drietand gezocht en nooit gevonden.' zegt ze. Harry zucht, 'Dus we gaan daar ook geen verandering in brengen?'
'Laten we hopen op een wonder.'
1 MAAND LATER
'Ben je nou een keer niet klaar met het lezen van dat sprookje?' Ralph komt Julia's kantoor binnenlopen en drukt een kop thee onder haar neus. 'Er moet iets zijn dat we missen!' zegt ze gefrustreerd. Ze gooit het boek aan de kant en pakt de kop thee. Nadat ze te horen gekregen hebben van Boas ( De naam van de helderziende) wat de prijs was voor zijn hulp zijn Harry en Julia bijna direct naar huis gegaan, wat later bleek dat dat een goed idee was geweest. Nog geen dag later was het halve dorpje platgebrand.
'Neem je niet teveel hooi op je vork? Je moet ook tijd voor jezelf maken he!' Zegt Ralph ongerust. Ook hij heeft gezien dat zijn vrouw de afgelopen maand zichzelf geen rust geeft, slecht eet en amper haar kantoor uit komt. Julia knikt wat afwezig 'Ja tuurlijk,' murmelt ze. Waarschijnlijk heeft ze nauwelijks gehoord wat hij zei. 'Kira mist je,' zegt hij dan. Julia kijkt op, met een geschrokken gezichtsuitdrukking. 'Maar, ze ziet me toch nog?' Julia weet dat ze haar familie een beetje links heeft laten liggen de afgelopen tijd, en laten we nog maar niet beginnen over de dingen die ze op het ministerie nog moet doen.
'Neem wat tijd vrij. niet voor mij, maar voor haar.'
Over die woorden heeft Julia goed over nagedacht. Ze vond het een vreselijk idee dat ze een slechte moeder was, dus ze heeft besloten om er direct verandering in te brengen, De volgende ochtend gaat ze het ook anders aanpakken.
De deur van haar kantoor vliegt open en Rick loopt binnen, (Waar ze nou niet echt op zat te wachten.) 'Minister, ik heb een klacht!' zegt hij hijgend, alsof hij net de marathon heeft gelopen. 'Nou Rick, wat is het deze keer?'
Even lijkt Rick te glimmen van trots omdat hij eindelijk iemand heeft gevonden waar hij tegen kan klagen. 'Er zitten marmotten in mijn kantoor! En niet zo'n beetje ook! Er loopt een heel nest rond en ze vreten m'n hele bureau op!' Zegt hij gierend van boosheid. Het is algemeen bekend dat Rick geen goede tovenaar is, maar wel een goede zoeker, en dat is precies wat Julia nodig heeft.
'Zeg Rick, ik ruim jouw marmotten plaag op, wil jij dan iets voor mij zoeken?' Voordat Rick ook maar iets kan zeggen rommelt Julia in haar bureau lades en grijpt er een boek uit. 'Het sprookje over de drietand? Wat moet ik daar nou mee?' Julia zucht even, 'Ik wil dat je het originele boek voor me vind, kun je dat?' Rick knikt, 'Dat moet lukken! Maa..'
'Geen vragen,' onderbreekt ze hem. 'Dan ga ik nu gelijk door naar je kantoor.' en Rick ging ermee akkoord.
***
Jeh ik ben terug! Voor het geval je dat nog niet deed is het misschien handig om mijn account te volgen zodat je updates krijgt waarom ik niet kan posten bijv.XX
JE LEEST
Minister of Magic
Fanfiction(Dit is deel 2. Lees eerst deel 1: Remember me.) 10 jaren verder. Hoe is het nu met Julia? Wat heeft ze bereikt in haar leven, en hangt er nog gevaar boven het hoofd? Of loopt alles op rolletjes?