Een groene lichtflits.
Julia sluit haar ogen en wacht op de pijn die ze zou verwachten. Ze wachtte tot het klaar was. Maar, er gebeurde niks. Ze voelde geen verschil, langzaam opent ze haar ogen, nog steeds staat ze in de gangen van Hogwarts, de kille zweer hing er nog steeds. Maar het was doodstil, is dit doodgaan?
Ze merkte dat ze was omgedraaid, een stapje zet ze achteruit maar ze kan niet verder omdat ze ergens tegenaan stoot. Langzaam draait ze zich om.
'NEEE!!' Gilt ze kort.
Ze laat zich op haar knieën vallen, al het bloed trekt uit haar gezicht. Ze liet zich vallen over het dode lichaam die daar lag.
Het was niet haar lichaam die daar lag, maar die van haar vader.
Dood.
Een woedende gil ontsnapte uit haar keel terwijl ze haar vader al snikkend omhelsde. Wanneer ze haar ogen sluit komen de herinneringen in flarden terug.
Nathans gezicht werd steeds zelfvoldaner terwijl hij ziet dat Julia afzwakt. Nu was haar einde in zicht!
'Avada Kedavra!' Gilt hij, richtend op Julia.
Julia had haar ogen al gesloten en leek geacepteerd te hebben dat dit haar einde zou zijn. Maar toen gebeurde het , vliegensvlug schoot een zwarte schim langs, springend voor zijn vloek. Het was niemand minder dan Severus Snape die dood op de grond lag, en niet Julia. Snel maakt Nathan zich uit de voeten.
Langzaam sjokt Julia naar de Hospital wing. Met haar vader in haar armen. De pijn die ze voelde was niet te beschrijven, tranen lopen geruisloos over haar wangen. Haar ogen bleven naar zijn levenloze gezicht staren. Ze wilde hem nog zo veel vertellen, bedanken voor alles wat ze deed voor haar. Maar het was over, het kon niet meer.
Ze duwt langzaam de deur van de Hospital wing open. Fluisterende stemmen stopten abrupt toen ze haar zagen.
'hier, laat me je helpen.' het was George Weasley die zich losmaakt van de groep en helpt met het dragen van Severus naar een leeg bed. Om hen heen waren bedden gevuld met mensen die het ook niet hadden overleefd. Sommige kende ze, anderen niet.
'Z-zijn ze w-eg?' stottert ze, terwijl George een arm om haar heen slaat. ze keken samen naar de gewonde mensen die verzorgt werden.
'Ze hebben zich voorlopig terug getrokken, maar we weten niet voor hoelang. Ieder moment kunnen ze terug komen.' Beantwoord George.
JE LEEST
Minister of Magic
Fanfiction(Dit is deel 2. Lees eerst deel 1: Remember me.) 10 jaren verder. Hoe is het nu met Julia? Wat heeft ze bereikt in haar leven, en hangt er nog gevaar boven het hoofd? Of loopt alles op rolletjes?
