Stay With Me Then (Then Series #4)

Chapter 32

Chapter 32 

Avoiding 

"It's Casper's birthday tomorrow, hanggang kailan mo hindi papansinin?" My twin ask while we are eating breakfast. I look at my phone para tingnan yung date and he's right hindi ko man lang napansin yun sa mga pag-iwas sa kanya. 

"I don't know, hanggang sa alam ko ng wala akong magagawang mali na makakapagpasira sa meron kami." I said at nakita ko namang nilapag ni Renz yung kutsara niya at pinagsiklop yung mga kamay habang nakapatong sa lamesa yung siko. 

"Pero sa ginagawa mo, you are already ruining it. Can you feel it? Baka mamaya magulat ka na lang dahil sa pagpigil mo talagang mawala na siya sa'yo. I know you because you are my twin after all." he said at hindi naman ako nakasagot doon at pinagpatuloy niya na lang yung pagkain niya. 

Hanggang sa makarating ako ng hotel lumilipad yung utak ko. Nawala lang siguro ako sa pagkatulala ng tumunog yung phone ko. 

"Hello?" I answer without looking at the caller. 

"Eya, you are going tomorrow right?" Natigilan naman ako doon at tiningnan yung tumatawag at napapikit na lang ako ng makita kong si Austin yun. 

"Where?" I ask. 

"At the house, Mom want to celebrate it. Will you come? Pero kung ayaw mo okay lang naman, just a simple happy birthday from you is fine to me." he said at nagpaalam na agad at binaba na yung tawag. 

Mukhang hindi na lang ako ang umiiwas ngayon dahil kaming dalawa na. I think avoiding him is not hard for me anymore because he is also avoiding me. I just fiinished all of my work bago umalis ng maaga at naisipang pumunta ng Typicals. 

I just want to see him. Gustong gusto kong iwasan siya para matigil yung kung ano man ang nararamdaman ko but it's damn hard dahil gusto ko siyang makita at makasama at kukulitin na naman ako. I just keep on missing him at yun ang kailangan kong pigilan at iwasan. 

Because if one of us fall hindi namin matutupad yung pangako namin sa isa't isa. Yung pangako niya na he will stay and my promise that I will always support him. Hindi namin mapaninindigan yun kung may isa sa'min ang mahulog. 

Even if I already fall. I don't want to fall deeply.

Kaya habang maaga pa kailangan ko ng pigilan. Kailan ko kahit na mahirap dahil sanay na sanay na ako sa presence niya. Yung feeling na hindi na ako sanay na wala siya sa tabi ko. 

Maaga pa kaya alam kong hindi pa ganun kadami yung tao sa bar. 

"Ma'am Raffy," bati ni Erik sa'kin ng makita niya ako but I sign him na wag maingay at nilibot ko yung paningin ko para hanapin si Casper. 

"Wala po si Sir Casper ngayon, may susunduin daw po ata sa airport? Yun ang narinig kong sinabi niya kanina." Mukhang hindi ko naman na ata kailangan magtago dahil mukhang wala naman siya dito. 

Hindi na ako nagtanong pa at nag order na lang ng maiinom pero wala naman akong balak maglasing kaya isang shot lang. 

"Erik." I call him after finishing my drink. Mabilis kong kinuha yung ibibigay ko dapat kay Casper kung sakaling nandito siya. 

I will not go to his party tomorrow and I just want to give him something because I decided na puntahan na lang yung pinsan ko bukas mismo. I need to talk to her. In person dahil mukhang hindi ko kaya na sa phone lang. 

"Can you give this to him sabihin mo na lang na dumaan ako and I can't go to his party tomorrow dahil may flight ako." I said. 

"Bakit hindi na lang ikaw ang magbigay? Natatakot ka ba?" Natigilan ako at natawa na lang ako.