Chapter 2
Rain
Casper is a guy that has a charming smile and a captivated eyes na pag tiningnan siya ng tao automatic na magugustuhan siya. Yung tingin at ngiti na hindi ka matatakot na lapitan siya. Because you can see how approachable he is.
Pero hindi ako isa doon...
He may be make me look at him for too long but not in the point that I will like him. I will admit I find him attractive the first time I saw him pero hanggang doon lang yun.
I am not looking for a guy to like or to love. I don't need it.
"What are you saying?" I ask him matapos kong iiwas yung tingin ko sa kanya. "Why do you want me to be mad at you, by the way?" tanong ko at tumawa naman siya.
"Kasi kita ko sa mukha mo na, you don't like me." he said but the smile is still in his face.
"Of course, I don't like you..." I said na nagpatawa na talaga sa kanya. Hinanap ko na lang si Zaira pero hindi ko na siya makita pati din si Gray.
Talaga nga naman.
"But everyone likes me," napairap naman ako.
"Sorry not me." I said at umalis na dun at umakyat na lang sa room ni Zaira para makaalis lang.
Nasobrahan ata siya pagiging feeling close. But sorry to say he is my cousins friend but not me. Bumaba na lang ulit ako at nandoon na si Zai. Pero mukhang hindi mapakali at nakatingin lang sa may garden. Ano meron doon?
"Huy, okay ka lang?" tanong ko sa kaniya at tumango naman siya na nakatingin pa din sa may garden at hindi nagtatagal hindi na rin siya nakatiis at umalis na ulit sa tabi ko at nagpunta na ng garden.
Habang tumatagal nagiging weird na sa paningin ko si Zaira. My god!
"Hindi bagay sayo nakakunot noo." tiningnan ko naman ng masama yung nagsalita bago siya irapan. Ako na lang ba nakikita niya dito na pwede niyang guluhin?
"Can you get out of my face? Nakakairita ka." sabi ko sa kanya pero mukhang hindi naman siya nagulat sa inasta ko sa kaniya.
This is the first time that a guy never leave me alone after pushing him away. Sa school isang pagtaas lang ng kilay ko at pagsusungit sa mga lalaking lumalapait sa'kin umaatras na pero siya he didn't even move an inch he is just staring at me with amusement in his eyes.
"You are feisty." he said at ngumisi sa'kin bago ako iwan. Inirapan ko na lang siya kahit alam kong hindi niya naman nakita.
Sa ganito na talaga ugali ko e, I am good at pushing people away pero pag sobrang halaga na sakin hindi ko na kaya at sobrang sakit pag iniwan nila ako when I didn't tell them to. Palaban ako sa lahat ng bagay. Physically man o verbally. I'm good at it.
Hindi ako umuwi sa condo at sa bahay ako tumuloy dahil wala naman si Zaira doon. I am just watching KDrama in my room when someone enter and to my shock that it's my twin brother.
"What? Himala na pinuntahan mo ko dito." sabi ko at tinigil yung pinapanood ko.
Hindi naman kasi ako laging pinupuntahan niyan dito sa kwarto ko. Kahit nung wala pa kaming condo. Hindi ko siya makikitang puntahan ako because he's lock up in his room reading books.
"Did you and Casper are close?" kung may kinakain lang ako baka nabulunan na ako at buti na lang talaga wala dahil hindi ko naman hilig ang kumain pag may pinapanood ako dahil wala pa sa kalahati yung palabas ubos na yung pagkain.
"No, kanina ko nga lang siya nakilala e." I said at parang hindi naman kumbinsido si Renzo doon. Totoo naman kasi talaga kanina ko lang siya nakilala pero matagal ko na siyang nakita.
BINABASA MO ANG
Stay With Me Then (Then Series #4)
Teen FictionRaffy Eya Rheinford is a woman who is not easy to be with. A girl with a barrier on herself. She like pushing people away because she is scared to be attach. For her the people around her is enough, her cousin and her friends. But what if he came...