Stay With Me Then (Then Series #4)

Chapter 41

Try to  listen haha ako nasaktan while listening at sinusulat chapter na 'to haha . 

Chapter 41 

Broke 

Nakabalik na ako ng venue and I thought makikita ko pa si Austin pero mukhang umalis na talaga siya. 

"Are you okay?" tanong ni Liam sa'kin at tumango naman ako sa kanya. 

Natapos ang party na tahimik lang ako. Alam kong nagtataka na si Liam sa'kin pero hinayaan niya lang naman ako. 

"Birthday mo na next week right?" gulat naman akong napatingin sa kanya. Dahil paano niya naman nalaman yun dahil sila lang naman talaga ni Zaira ang close and this past few months lang naman kami naging close. 

"And how did you know?" tanong ko sa kanya and he laugh because of what I ask. 

"Did you forget? You're a Rheinford at kahit na hindi ka artista sikat pa din kayong dalawa ni Zai and in just one search on your names in the internet makikita ko na agad." he said at napatango naman ako. 

Pero alam ko naman na mas kilala sila Kuya Zairon and Zaira when it comes to that minsan nga sinasabi na nila na talagang goals na yung magkapatid 'e. Kaya ganun na lang panghihinayang ng ibang kababaihan ng ikasal si Kuya Zairon at engaged pa si Zaira sa isang Cartercliff. 

"What's your plan?" he ask at umiling ako doon dahil bigla na lang pumasok sa isip ko si Austin. Dahil usually siya yung nagtatanong sa akin ng ganyan. 

Yung feeling na isang buwan pa naman bago birthday ko magtatanong na agad kung ano balak namin. Talagang namin dahil damay daw siya akala mo naman siya yung kakambal ko. Yung feeling na ako makakalimutan ko na malapit na pala birthday ko samantalang siya alam na alam niya at parang siya yung calendar ko. 

Oh gosh, I miss him. 

Ako din pala ang gagawa ng dahilan para mawala siya sa'kin grabe pa yung takot ko. Sana inamin ko na lang. Sana sumugal na ako sa kanya para hindi niya nararamdaman yun ngayon. 

I remember what we talk bago ako pumasok ulit ng venue. 

Flashback

"Dahil sa sinabi mong yun, Eya. Pakiramdam ko sobrang hirap kong mahalin na sobrang hirap para sayo na sumugal sa'kin. Yung pakiramdam na parang hindi ako sapat." he said and I saw how tears form in his eyes. 

While me, I'm already crying looking at the man I love, crying in front of me that use to smile at me every time na magtatama ang mga tingin namin. I can't see my Austin to the man in front of me. 

Because all I can see is the man I broke. The man that I him feel he is not enough. 

"Dahil hindi ko nga kayang mawala ka, kaya sana maintindihan mo yun." I said and I saw how he smirk and I saw how his tears fell. 

"But you're already losing me, Raffy." he said and hindi lang ako nasaktan dahil sa tono ng pagkakasabi niya kung hindi dahil din sa tinawag niya sa'kin. 

My Austin calling me Raffy not Eya. And for the first time in my life I started to hate my name Raffy. 

"Nakakagago ka na mahalin, Raffy... Kaya kung yun ang kinakatakot mo na mawala yung pagkakaibigan natin wag ka mag-alala babalik din ako sa'yo bilang kaibigan mo, antayin mo lang na mawala yung nararamdaman ko sa'yo. Kasi tangina, hindi ko na alam paano pa kita mamahalin."

and he left me after saying that... I don't want to be his friend. 

I don't want to.