Indestructible Waves (Phases of Poison #1)

4

Electrolux

Wearing a simple smocked-button self-toe cami dress and a pair of black flip flops, I step out of our room. Inaaayos-ayos ko pa ang pagkaka-bun ng aking buhok at pagkakasakbit ng channel small bag ko sa balikat.

"Saan ba sila magpe-perform, girl?" Tanong ko kay Raia pagkasarado ko ng pinto ng kwarto namin.

Hindi ko alam kung saang lupalop ng La Luz Resort niya nalaman na magpe-perform ang bandang Electrolux dito. Knowing that band, for sure pagkakaguluhan agad oras na malamang may gig sila! Isa ako sa fan kaya go talaga ako.

Even though the vocalist didn't even try to show his face. Bakit kaya? Pa-mysterious naman.

"Malapit sa may beach mismo." Sagot niya.

"Kanino mo nalaman?" Tanong ko, isinisilid ang maliit na alcohol sa bag. It is a must so I should bring it always wherever I go.

"Kay Kuya Luke! Let's go for sure maraming tao na roon!" Tili niya.

Ang bandang Electrolux ay isa sa sikat na banda sa bayan ng Laguna, lalo na sa National University kung sila mismo nagsimula. May dalawang rason kung bakit: Una, gwapo at talentado ang limang miyembro. Pangalawa, nahihiwagaan kung ano ang kabuuang mukha ng lead vocalist.

"Ayun sila, girl!" Bumaling ako sa itinuro ni Raia.

Doon ay nakita namin ang mini-stage na i-sinet-up sa tabing dagat para sa bandang magpe-perform maya-maya lamang.

All set already. The mic, bass, electric guitar and drum were perfectly arranged. The maroon flag with a print 'Electrolux' in the middle was wagging smoothly. Who must to wait is the Electrolux band.

Marami ng tao na naghihintay. Lahat ay kapwa excited at nasisiyahan. Sino nga bang hindi kung mapapanood mong mag-perform ang bandang gustong-gusto mo?

For me, this vacation is wholesome! Can't wait to see them, especially the lead vocalist. The last time I saw them was on the live show.

"Doon tayo sa bandang unahan." Hinila ako ni Raia papunta sa medyo unahan. Talagang nakipagsiksikan para makapwesto kami. Babaeng ito, maganda nga medyo attitude lang.

Sa paglubog ng araw, pagsilip ng dilim mas dumami ang mga taong manonood. Ang iba ay dalang flag. Ang iba ay wine. Kami ni Raia ang dala ay sarili namin, siyempre.

"Woo! Go, Electrolux!"

"Mine Azer!" Sigaw ng nasa likod namin. Drummer ang lalaking ichini-cheer niya.

Sinundan iyon ng medyo nasa palikod na banda. "Baby Mikael! Woo!" Cheer niya sa miyembrong gumagamit ng Electric guitar.

Habang ang isa pa ay sumigaw naman ng, "Mine, Archie!" Doon ako napatingin. That's the name of the faceless vocals, e. Bias ko iyon.

Pasimple akong umirap. "Mine raw...Mukha mo." Bulong ko.

I heard Raia laughed on my side. I glared at her. "Easy. "

Inirapan ko siya. Fine, type ko ang vocals ng Electrolux. Kahit hindi ko pa nakikita mukha. Ewan ko ba. I have this feeling that he's a nice guy.

And.. Err... Doesn't like attention? Pero kung ayaw niya ng attention-why inclined himself in this band? Where many possible audience could see and admire him more, right?

"Ilabas niyo na ang Electrolux!" Audience start wild roars.

Halos ikatuleg namin iyon ni Raia. We even covered our ears just to not hear them roaring! Ang wild, wala pa naman. Paano na lang mamaya?

"Girl, is that Trojan?"

Mabilis pa sa alas-singkong nilingon ko ang itinuro ni Raia na nasa hindi kalayuan mula sa pwesto namin.