Indestructible Waves (Phases of Poison #1)

5

[Now Playing : Baby It's You by Jojo]
___

Crush

Raia and I were busy chit-chatting about a certain issue we heard this morning when my phone vibrates.

“Wait lang.” Awat ko kay Raia na ready na magkwento. Tumawa lang siya bago uminom ng gatas.

I took out my phone and immediately tap the answer button when I knew that it was my mom who is calling.

“Good morning, mommy.” I greeted.

“Uh good morning, baby. This is dad.” Oh, my daddy Gon!

Sinulyapan ko si Raia. I mouthed, “Si daddy! Shh.”

Nanlaki ang mga mata niya. Alam na alam namin pareho kung ano ang dapat gawin kapag si dad ang kausap. Sumagi rin sa isip ko na mapapagalitan ako dahil baka nagsumbong si Raia sa kanila ng mga kabaliwan ko habang narito sa La Luz Resort!

“Hey, dad. Why po?”

“Just checking. Did you eat breakfast?”

Para akong nakahinga ng maluwag. Akala ko naman kung ano na. “Yup, daddy! Actually, ngayon pa lang po.”

“Good, then. Want to talk to your mom? She's not feeling well right now but she wants to hear your voice.”

Aw. My mom is sick? I feel worried upon knowing it. “Sure, dad. Where is she po ba?”

Palagay ko ay iniabot ni dad ang phone kay mommy dahil sa mga ingay na nagmula sa linya niya.

“Good morning, baby. How are you there?”

Medyo malat ang boses ni mommy nang magsalita. Only indicates that she really is not feeling well.

“Uhm.. mommy? I am fine here naman. Ikaw po? Do you want me to go home now so I can take care of you?”

“Oh no, baby. Ayos lang si mommy. Isa pa, daddy is here. He can take care of mommy.”

Narinig ko ang mahihinang tawa ni daddy. Mukhang nag-uusap rin sila about a certain topic I can't even understand. Hayaan na.

“Ah sige po, mommy. Pagaling ka po!”

“Sure, baby. O, magtino ka riyan. Iwasan ang pagiging tsismosa, anak, ah? Bawasan din panlalait. Bad iyan.” In a split of a second, her voice gone authoritative.

I frowned. “Yes, mom.”

“O, siya ba-bye na. Ingat kayo riyan. See you soon.” Aniya pa.

Hindi ko na nakuha pang sumagot nang patayin na ni mommy ang tawag. Ibinalik ko ang cellphone ko sa ibabaw ng table bago muling harapin si Raia.

“O, tapos? Anong nangyari?” Hindi pa tapos ang tsismisan namin kaya itutuloy namin ngayon.

“So, ayun! Iniwan si Cherry kasi raw may putok. Ito namang si Dianna, sinunggaban agad si Yuan. Ex iyon ng bestfriend niya, ah. Gosh.” Pantsi-tsismis niya.

Actually, hindi ko kilala ang mga taong kinuwento niya. Naging kaklase raw iyon ng kaklase niya, kinuwento lang.

“That Yuan should have tell her to buy deodorant, hindi ba? Para aware si Cherry sa smell niya.” Reaction ko.

Natawa siya. “Huwag na nga nating pag-usapan ang babaeng iyon. Oh, ito naman news flash!” May iniabot siya sa aking diyaryo. Iyong headlines ang p-in-oint niya. “Look at this,”

Binasa ko ang nakasulat doon sa headline, kunot-noo. Eh?

A 15-years old girl was kidnapped for ransom 100-thousand pesos?