ZARF (2022 Wattys Kazananı)

Bölüm 6: Kırgınlıklar ve Kavgalar

Oflaz'dan

Odama girdiğim an, sinirlerim gözüme çarpan kitapla çalkalanmıştı. Kitabı hırsla elime aldığımda nefesim düzensizleşmiş, vücudumdan terler dökülmeye başlamıştı bile. Sayfaların arasından görünen siyah mühürlü zarfı elime aldıktan sonra nasıl davranmam gerektiğini düşünemedim. 

Yakıp yıkma isteği tüm damarlarımda benden izinsiz akıyordu. Herkesi unutup elime ne geçerse fırlattıktan sonra kütüphanem yerle bir olmuştu. Annemlerin çoktan evin batı kanadına geçmiş oldukları gerçeği ile rahatlamış mı olmam gerekiyordu? Sinirlerim bozuldukça dudaklarımın genişlediğini hissettim. Anlamsızca güldüm halime. Yatağıma yavaşça oturduktan sonra, dudaklarım üşümeye başladı, gülüşüm kesildi. Yanan gözlerime, yutkunabilmek için can atan boğazım eşlik ediyordu. Ani bir kararla mutfağa inip kendime bir su alıp döndüğümde ise fevriliğimin bedeli karşımda duruyordu.

Lara'nın bakışları bana odaklanmışken donakalmıştım. 

Ne yapmam gerekiyordu? Evet, ben de bir günahkardım. Benim de sırlarım vardı. Bu sırdan ne Çilde'nin haberi vardı ne de diğerlerinin. Şimdi ise Lara, bana diğer herkesten bir adım daha yakındı. Sırrımın gölgesi ona da üşüşmek üzereydi. 

Bir şey demeden elinden kapıp aldığım zarfı buruşturup yatağımın üzerine fırlattım. 

"Ne yapıyorsun burada?" 

Sorduğum soruya cevap vermeyi es geçip kendi sorusunu attı önüme.

"Sana ne zaman geldi?" 

Süregelen kısa sessizliği Lara'nın sorusu bozunca sesli bir nefes verip başımı ona çevirdim. Odamda bulunan geniş koltuklarından birine bıraktım kendimi. 

"Bilmiyorum." 

Lara, hızlıca yanıma gelip oturunca bildiğim tek şey, bu işten kolay kolay sıyrılamayacağımdı. Bakışlarından merak ve kaygı taşarken neden kaygılandığını bilmiyordum. 

Zarflar bizi eskisi gibi birbirimize bağlayacak mıydı? 

"Birkaç gün önce kitaplarımın arasından düştü. Ne zaman konulduğunu gerçekten bilmiyorum." 

Bir şey demeden başını sallarken aklındakilerin yoğunluğu gözlerinden belli oluyordu. 

"Sana da geldiyse..." 

Vücudunu tamamen bana doğru çevirip konuşmaya devam etti.

"O beş kişi biziz Oflaz," derken boğazından geçen yumru beni şaşırtmıştı. Lara da korkuyordu, onun sırrı da onu delicesine korkutuyordu. 

Benim sırrım kadar büyük müydü peki? 

"Senden ve benden başka..." 

Lara ve benden başka zarf alan olmuş muydu? Ya Çilde?

"Periye de gelmiş."

 Lara'nın sözüyle düşüncelerimin hızı kesildi. 

"Nasıl? Peri ile kim neden uğraşmak istesin ki?" 

Sıraladığım soruları duyunca bakışlarını benden kaçıran Lara, ayağa kalkıp yatağımın üzerindeki zarfı almaya yöneldi.

"Açmamışsın."  

İçimdeki kaygılı sesi dindirip Lara'nın peşinden ayağa kalktım. Ondan önce zarfı elime alıp avcuma hapsettim. Bana ne diyeceğini bilemez bir halde bakakalırken gözlerimi ondan ayırmadan söylendim.

"Hayatımda duyduğum onlarca içi boş nasihate bir beylik lafı daha eklemeyeceğim. Hem de kim olduğunu bile bilmeden hayatıma hükmetmeye çalışan birinin lafını."