OFFICIALLY DATING (COMPLETED)

TWENTY SIX

Yumi's POV: 

Kung tama ang bilang ko, it's been two months and two weeks simula ng umuwi ako dito sa Amsterdam. Bumalik na rin ako sa trabaho and I must admit na nahihirapan talaga ako. Maliit lang kasi akong babae and as time pass, my belly grows too. Bumibigat na ang bata kaya madalas sumasakit na ang likod ko. Dagdagan pa na medyo malamig na ang panahon ngayon dito. 

"Mayumi.." Tawag ng boss ko. 

"Yes Sir?" Sagot ko. 

"Can you please send me a copy of the floor plan for HG Enterprise?" Tanong niya. 

HG enterprise? 

Nabigay ko na sa kanya 'yon ah?! 

"But Sir.. I already gave you the original floor plan.." Sagot ko. 

"You did? When?" Tanong niya. 

"Last week.." Sagot ko. 

"Oh.. Really? I can't remember.. Do you maybe have a copy?" Tanong niya. 

"Uhmmm.. I do.. It's saved in my USB but I left it at home.. Do you need it now?" Tanong ko. 

Tumango siya. 

"I do.. Do you think you can get it?" Tanong niya. 

MALAMANG! 

WALA NAMAN AKONG CHOICE EH! 

Tumango ako. 

"I can.. I'll hand it to you after lunch time.." Sagot ko. 

"Thank you! Your the best.." Sagot niya. 

The best mo mukha mo! 

**** 

Mabilis akong nakarating sa bahay at pabalik na sana ako sa opisina. Dahil ang tagal ng elevator, I decided to take the stairs. Nasa second floor lang naman ako kaya hindi siguro mahirap kung maghahagdan ako. 

Mabilis na lakad ang ginawa ko na halos patakbo na. Hinahabol ko kasi ang oras para maibigay ko sa boss ko 'tong kailangan niyang floor plan. 

Dahil sa pagmamadali, gutom at pagod, natapilok ako just a few steps away from the ground floor. When I hit the floor wala pa akong naramdaman na sakit maybe because of my adrenaline pero halos wala akong paglagyan ng takot ko ng nakita kong dinudugo ako. 

"Help!!" I screamed. 

I screamed and cried at the same time. 

"Lord, 'wag niyo po kaming papabayaan.." I prayed. 

Mukhang dininig naman ng nasa itaas ang dasal ko dahil may mga taong pumunta sa akin para tulungan ako. Habang tinutulunga ako ng mga taong nasa paligid ko, I passed out. 

---------------------------

Paolo's POV: 

Kumakain ako ng hapunan kasama si Mommy ng biglang tumunog ang telepono ko. 

It's Lance. 

Ano kaya ang kailangan nito sa akin?! 

"Hello?!" 

"Papunta akong airport ngayon.. Sasama ka ba?" Tanong niya.

"Sasama saan?" Tanong ko. 

"Yumi had an accident.." Sagot niya. 

Bigla akong nagalala ng narinig ko ang sinabi ang sinabi niya. 

"What? What happen?!" Tanong ko.