OFFICIALLY DATING (COMPLETED)

TWENTY NINE

Yumi's POV: 

Nagising akong kakaiba ang pakiramdam ko. Parang may masakit sa akin at ang bigat ng katawan ko.  

"Yums are you okay?" Tanong ni Paolo sa akin. 

Tumango ako. 

"Okay lang.." Sagot ko. 

"Are you sure? You look pale and tired. Matulog ka pa kung gusto mo.." Sagot niya. 

"Hindi.. Okay lang talaga ako.. Tuloy pa ba tayo sa grocery ngayon?" Tanong ko. 

Naisip kasi naming mag-grocery ngayon dahil paubos na ang stocks namin. Si Paolo lang sana ang aalis pero pinilit ko talaga siyang isama ako. Hindi ko din naman siya masisisi dahil ang laki na talaga ng tiyan ko tapos maliit pa akong babaeng. 

Ang hirap mag buntis ng kambal.. 

"Yeah.. Pero I think it'll be better kung ako  nalang ang aalis. Sabihin mo nalang sa akin kung ano ang gusto mo and I'll buy it for you.." Sagot niya. 

Dahil matigas ang ulo ko pinilit ko talaga ang gusto ko. 

"Sasama ako.. Wala din naman akong gagawin dito eh.. At isa pa, I need some walking too.. Almost due na ako.." Sagot ko. 

Huminga siya ng malalim at alam kong labag sa loob niyang isama ako.

"If that's what you really want then let's go.." Sagot niya. 

**** 

Maayos naman kaming nakarating ni Paolo sa grocery. He parked then helped me get off the car. Nakapaglakad ako ng ilang hakbang papunta sa entrance ng store ng biglang sumakit ang tiyan ko. A few seconds after kong maramdaman ang pananakit ng tiyan ko, my water broke. 

"Paolo!" Tawag ko. 

He looked at me. 

"What's wrong?!" Tanong niya. 

"Manganganak na ako!" Sagot ko. 

"What?!" Sagot niya. 

"My water just broke!" Sagot ko. 

He didn't waste anytime at agad akong binuhat pabalik ng sasakyan. Mabilis niya itong pinaandar papuntang hospital. Mabuti nalang at lagi na naming dala sa kotse ang hospital bag namin na kakailanganin incase manganak ako.

-----------------------------

Paolo's POV: 

Yumi and I rushed to the hospital and we've been advised that she'll undergo C-section. It's her first time giving birth at nahihirapan siya sa panganganak so her family and I all agreed na i-cesarean siya. 

"Pao.. Sit down.. Yumi will be fine.." Aya ng mommy ni Yumi. 

Hindi ko napansin na hindi pa pala ako umuupo simula ng dumating kami ni Yumi dito sa hospital. I've been walking back and forth sa harap ng OR for a good thirty minutes already. 

"I am really worried about her po.." Sagot ko. 

"I know.. But Yumi's a strong girl.. Kayang-kaya niya 'to.." Sagot niya. 

I smiled. 

"Yeah.. She's a though one.." Sagot ko. 

Her Mom chuckled. 

"Of course.. Ako ang mommy niya eh.." Sagot niya. 

**** 

We waited for almost two hours hanggang sa lumabas na ang doctor mula sa operating room.