Chapter 25

2K 28 4
                                    

Hndi dapat ganito ang nangyayari dto sa story, pero ewan, aish. Naturingan akong Business Ad. student pero hndi ko nasunod yung plano ko sa story na 'to. Sorry!! KONTING pagbabago lang naman. Hehe

Mika's POV

" Ye! Saan ka galing?! Alalang-alala kami sa'yo! "

Mangiyak-ngiyak na sabi ni Ate Abi saakin at saka ako niyakap.

Pagkadating ko dito sa dorm, naabutan ko silang lahat dito sa labas at mukhang hinihintay ako, wala pala si Vic.

" A-ate. " yumakap ako pabalik at tuluyan ng napaiyak.

Na-trauma ako sa nangyari.

*Flashback*

" Sino yung dumating P're? "

" Mukhang si Boss yata. "

Napaangat ako ng tingin mula sa pagkakayuko ng marinig ko yung pinag-uusapan nila.

" Asan siya? " Rinig kong sabi ng boss nila, hndi ko alam kung babae o lalaki dahil nakabalot ang mukha niya kaya't nag-iba yung boses niya.

" Ayun po, Boss. "

Nakita kong palapit siya saakin. Naka-all black siya ng damit at pants, may bonet siya and naka-shades pa. Tinignan ko siya ng mabuti habang palapit siya sa built ng katawan niya, isa lang ang nasigurado ko, babae siya.

Pagkalapit niya saakin, nagulat ako ng bigla niya ang sampalin ng sobrang lakas.

Sumunod naman ay sinabunutan niya ako. Pakiramdam ko maalis na ang nga buhok ko.

" Tama na! Maawa ka! Tama na! "pagmamakaawa ko pero tila wala siyang narinig dahil patuloy pa din siya sa pag-sabunot at pagsampal sa saakin.

Vic...Kailangan kita...Nasaan ka ba?

Mukhang napagod siya dahil tumigil na siya. Pero mali ako, bigla niyang sinuntok ang tiyan ko dahilan upang kapusin ako ng hininga. Nandidilim na din ang paningin ko.

Hindi...hindi ko na kaya....

Naramdaman kong inalis ang pagkakatali ko sa upuan at saka ako pabalibag na ibinagsak sa sahig.

May nalalasahan akong malansa, lalo akong nanghina....takot ako sa dugo.

Hindi pa nagtatagal may humawak nanaman sa buhok ko. Itinaas niya ito ng nakadapa ako.

Wala akong magawa kundi ang umiyak dahil sa sakit. Nanlalao na ang mata ko at hindi ko makita kung sino siya.

"Layuan mo si Vic. Dahil kung hindi, hindi lang ito ang aabutin mo. " kasabay ng pagbitaw niya sa vuhok ko ang tuluyan nang pag-dilim ng lahat sa paligid ko.

Nagising ako nang masilaw ako liwanag na tumatama sa mukha ko.

Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko.

Parang wala ng tao, ako nalang yata ang nandito. Dahan-dahan akong bumangon. Ugh, fvck. Ang sakit ng buong katawan ko. Unti-unting tumulo ang luha ko. Bakit ba kailangan mangyari saakin 'to?

*End of flashback*

"Ye, tama na. " nakaupo kaming lahat dto sa sala, kinuwento ko lahat ng nangyari, oo, hindi kasing brutal katulad ng iba. Pero kasi..nakaka-trauma.

"Cyd! Nasan na yung bandage?!"

Umupo si Ate Cheps sa tabi ko at hinagod ang buhok ko " Ye, tahan na.. Buti nalang hindi pa natin season ngayon. Hwag ka mag-alala, hindi makakarating kay Coach 'to. Tahan na ha? "

Ayaw ko iparating pa kay Coach 'to. Baka lalong kumalat, ayokong maging kawawa sa paningin ng iba. Tsaka ayoko nang madamay pa ang iba. Tama nang yung teammates ko lang ang may alam.

Sweetest MistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon