It's not over || ✓

Drunk

Olivia's pov
*2 μέρες μετά*

Βγαίνω από το δωμάτιο μου κρατώντας το βιβλίο της χημείας στο χέρι μου και μπαίνω στην κουζίνα.

"Πώς και είσαι εδώ τέτοια ώρα;" Ρωτάω τον μπαμπά μου καθώς γεμίζω ένα ποτήρι με νερό και γυρνάω να τον κοιτάξω.

Σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτάει ειρωνικά.

"Κόψε την ειρωνία. Θα βοηθήσει την κατάσταση σου." Λέει και ξανά κοιτάει το κινητό.

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με βάζεις τιμωρία ενώ έκανα κάτι που το έκανες κι εσύ." Αφήνω το βιβλίο πάνω στο τραπέζι και σταυρώνω τα χέρια μου.

"Εμ οχι. Δεν κάναμε τα ίδια, εγώ δεν έβγαινα με ένα δολοφόνο και εγκληματία." Μου απαντάει και γελάω.

"Γιατί εσύ ήσουν ο εγκληματίας." Κουνάω τα χέρια μου μπροστά του.

"Ναι, θεωρητικά είμαι. Αλλά εγώ δεν έχω σκοτώσει κανέναν, αντιθέτως ο φίλος σου έχει. Και εγώ για ότι έκανα ενημέρωνα τους γονείς μου, πότε θα έφευγα από το σχολείο, με ποιους θα είμαι και τι θα κάνω. Εσύ δεν το κάνεις." Σηκώνεται μπροστά μου.

"Και εσύ πως έμαθες ότι εφυγα; Έχεις βάλει άτομα να με παρακολουθούν;" Τον ρωτάω σοβαρά και γελάει.

"Όχι άλλα κάποιος με ενημέρωσε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο." Χαμογελάει και δαγκώνω τα χείλια μου.

"Δεν θα το κάνεις." Του λέω και ακούγεται πιο πολύ σαν απειλή.

"Αν συνεχίσεις έτσι...με βλέπω να το κάνω." Μου απαντάει και βγαίνει από το δωμάτιο.

Ξεφυσαω ενοχλημένη και παίρνω το βιβλίο μου πριν επιστρέψω πίσω στο δωμάτιο μου.

Πέφτω με φόρα στο κρεβάτι και αφήνω μια ανάσα πριν ξεκινήσω να διαβάζω ξανά.

Το κινητό μου δονείται δίπλα μου και το παίρνω στα χέρια μου με γρήγορες κινήσεις.

Tony💸:
Σε πέντε κάτω από το σπίτι σου.

Διαβάζω και πετάγομαι από το κρεβάτι μου.

Φοράω στα γρήγορα ένα μαύρο τζιν με μια ζακέτα και τα αθλητικά μου και βγαίνω από το δωμάτιο.

"Εϊ που πας;" Με ρωτάει σχεδόν αμέσως ο μπαμπάς μου και γυρνάω να τον κοιτάξω αργά.

"Πάω στην Ashley. Έχουμε να κάνουμε...μια εργασία." Του απάνταω.

"Είσαι απαίσια ψεύτρα." Γελάει και σηκώνεται όρθιος. "Δεν πιστεύω να νόμισες ότι το πίστεψα." Με χτυπάει στον ώμο και ξεφυσαω.