«Όταν αγαπάς κάποιον, δεν φεύγεις.»
__________________
"Γαμωτο μπορείς να με ακούσεις λίγο!" Φωνάζει από πίσω μου και γυρνάω να τον κοιτάξω.
"Να ακούσω τι; Ότι άκουσα και την προηγούμενη φορά και πάλι έκανες τα ίδια;" Σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά μ...
Ο ήχος από το ξυπνητήρι μου ακούγεται σε όλο το δωμάτιο και με μια κίνηση ρίχνω το κινητό μου στο πάτωμα κάνοντας έτσι να σταματήσει να βαράει.
"Τέλεια." Λέω και αλλάζω πλευρά.
Δυστυχώς για εμένα ξεκινάει να βαράει ξανά το ξυπνητήρι και αφήνω μια ανάσα απαγοήτευσης. Σηκώνω το κινητό μου και αφού πιάσω τα μαλλιά μου σε μια χαλαρή κοτσίδα βγαίνω από το δωμάτιο μου.
"Καλημέρα."λέω όταν βγαίνω στο σαλόνι αλλά δεν ακούγεται καμία απάντηση.
"Μπαμπά;"
Μπαίνω στο δωμάτιο του και δεν είναι μέσα.
Καλά που στο καλό είναι από εχθές.
Τον παίρνω τηλέφωνο αλλά δεν το απαντάει. Αποφασίζω να μην ξανά πάρω και να ετοιμαστώ για το σχολείο.
Φοράω αυτα
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Δένω τα παπούτσια μου και αφού χτενιστω, πλυθω και τσεκαρω την τσάντα μου παίρνω τα κλειδιά μου και βγαίνω από το σπίτι.
Πριν απομακρυνθω τελείως από το σπίτι μου κοιτάω για το αυτοκίνητο του μπαμπά μου.
Αν και αν ήταν εδώ το αυτοκίνητο θα ήταν και αυτός.
Ξεφυσαω και ξεκινάω να περπατάω προς το σχολείο μου. Φτάνω χωρίς να συναντήσω κανέναν γνωστό μου και νιώθω ευγνώμων.
Ανεβαίνοντας στην τάξη το κινητό μου δονειτε στην τσέπη μου και πάω στις τουαλέτες για να το δω.
Μπαμπάς: Σόρρυ που δεν απαντούσα και δεν ήμουν σπίτι. Είχα ξεμείνει σε έναν φίλο.
Αφήνω μια ανάσα και προχωράω προς την τάξη μου.
Σόρρυ...δεν θα πάθαινε και τίποτα αν απαντούσε. Δεν είχε δεμένα τα χέρια του.
Max's pov
Βγαίνω από το μπάνιο και πάω στο δωμάτιο να ντυθώ.
