It's not over || ✓

Ride or die

Olivia's pov

Πάω στην κουζίνα και κάθομαι στο τραπέζι.

"Μπαμπά, μπορείς να μου βρεις ένα απόρρητο αριθμό;"τον ρωτάω και γυρνάει να με κοιτάξει.

"Τι εννοείς;"λέει περίεργα.

"Μου έστειλε ένας απόρρητος αριθμός. Και δεν ξέρω ποιος είναι."απαντάω.

"Να δω."λέει και του δίνω το κινητό μου.

Το κοιτάει για λίγη ώρα και μετά γυρνάει το βλέμμα του ξανά σε εμένα.

"Δεν νομίζω να σκοπεύεις να πας."λέει.

"Αν πάω θα μάθω ποιος μου στέλνει και ίσως ποιος με ακολουθεί."απαντάω.

"Olivia δεν θα πας. Μην το σκέφτεσαι καν."λέει και ξεφυσαω.

"Καλά αλλα-"πάω να πω αλλά με σταματάει.

"Δεν έχει αλλά. Θα σου την έχουν στημένη. Κάτι παραπάνω ξέρω."απαντάει.

"Νομίζω πρέπει να χαλαρώσεις λίγο. Δεν είμαι πια μωρό."παραπονιεμαι.

"Αχ Olivia..δεν μπορείς να καταλάβεις τον κίνδυνο φενεται. Είτε μωρό είτε έφηβη την ίδια τύχη θα έχεις αν πας. Ή και γενικά αν ρισκάρεις πολύ."εξηγεί και κάθεται απέναντι μου.

"Κοίτα ξέρω ότι θες να έχει λίγο δράση στην ζωή σου. Αλλά καλύτερα να μείνεις μακριά από τέτοια πράγματα..για το καλό σου."συνεχίζει και κάνω πίσω τις τούφες από τα μαλλιά μου που πέφτουν στο πρόσωπο μου.

"Καλά τα λες. Αλλά στην ζωή δεν μπορείς να μην ρισκάρεις."λέω και χαμογελάει.

"Ναι..τώρα που το σκέφτομαι πάντα ρισκάρεις. Ακόμα και αν δεν το γνωρίζεις."συμφωνεί.

"Τώρα που μιλάμε για ρισκους και τετοια. Η μαμά σου ρίσκαρε πάρα πολύ.. κυριολεκτικά. Μέχρι και την τελευταία στιγμή ρίσκαρε τα πάντα."λέει και το βλέμμα του χαμηλώνει.

"Πες μου μια από τις 'ιστοριες' σας."λέω χαμογελοντας.

"Λοιπόν..."

Ian's pov
Flashback

Κοιτάω την Maddi δίπλα μου και ένα χαμόγελο στολίζει το πρόσωπο μου.

"Τι;"γελάει κοιτωντας με.

"Τίποτα."απαντάω.

Ακουμπάει το κεφάλι της στον ώμο μου και γελάω.

"Έχω μια ιδέα."λέω στο αυτί της και σηκώνει το κεφάλι της να με κοιτάξει.

"Για πες."λέει ενθουσιασμένη.

"Τι λες να πάμε για..αγώνες;"σηκώνω το φρύδι μου.

"Αγώνες ε;"λέει με ένα πονηρό χαμόγελο.

"Είμαι μέσα."πετάγεται όρθια.

Γελάμε και βγαίνουμε από το σπίτι.

"Τα λέμε εκεί τότε."της λέω μπαίνοντας στο αυτοκίνητο μου.

...

Είμαστε στην γραμμή εκκίνησης. Την κοιτάω από το παράθυρο όπως και αυτή.

Η κοπέλα που δείχνει την έναρξη του αγώνα κατεβάζει τις σημαίες στα χέρια της και χωρίς να χάνω χρόνο πατάω το γκάζι.

Στην αρχή την βλέπω από πίσω μου. Όμως μετά με φτάνει και είμαστε στην ίδια ευθεία.

Φτάνουμε σε μια στροφή και την αφήνω να πάει μπροστά για να μην χτυπήσουμε. Στην συνέχεια προσπαθώ να την φτάσω μιας και έφυγε αρκετά μακριά.

Αλλά όταν την βλέπω έχει τερματίσει και έχει βγει ήδη από το αυτοκίνητο της.

Σταματάω και εγώ το δικό μου και αφού βγω την πλησιαζω.

"Σε κέρδισα..ξανά."χαμογελάει.

"Ξανά; Εγώ σε κέρδισα την προηγούμενη φορά."γελάω όπως και αυτή.

Με τραβάει από την μπλούζα και με κολαει πάνω στο σώμα της.

"Ride or die μωρό μου."λέει και ενώνει τα χείλια μας.

End of flashback
Olivia's pov

"Ωω. Μπαμπά ήταν ότι καλύτερο. Μακάρι να το ζήσω κι εγώ αυτό."λέω και χαμογελάει.

"Ναι..ήταν ωραίο."λεει και τον κοιτάω ειρωνικά.

"Σιγά μην ήταν μόνο ωραίο για εσένα."λέω και γελάει.

"Ήτανε ένα ωραίο κομμάτι της ζωής μου. Κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ."

_____________________

Γειαα

Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Είδαμε μια ανάμνηση του Ian με την Maddi 🥺.

Τελικά η Olivia θα ακούσει τον Ian ή θα πάει στην συνάντηση;

Το επόμενο θα ανέβει το βράδυ,

Μέχρι τοτε τα λέμε♥️