It's not over || ✓

Matthew

Olivia's pov

"Χάρηκα."χαμογελάει και απλώνει το χέρι του για χειραψία.

Απλώνω και το δικό μου δειλά. Χαμογελάω άχνα και μετά γυρνάω να κοιτάξω ξανά τους άλλους δύο.

"Εμ..εγώ πρέπει να γυρίσω πίσω."λέω και ο Liam κοιτάει την ώρα στο κινητό του.

"Από τις 12;"ρωτάει και γνεφω.

"Ξες τώρα τον μπαμπά μου."ξεφυσαω.

"Ashley μήπως θες να γυρίσω κι εσένα;"την ρωτάει και γνεφει και εκείνη.

"Καλά. Εμείς θα τα πούμε αργότερα Tony."του λέει και εγω με την Ashley περπατάμε προς το αυτοκίνητο όσοι αυτοί συζητάνε.

"Ωραίος ε;"με ρωταει και γυρνάω να την κοιτάξω ξαφνιασμένη.

"Α εμ..δεν με ενθουσίασε τόσο. Φενεται πολύ περίεργος."απαντάω και γελάει.

"Αυτό τον κάνει πιο ωραίο."λέει την γνώμη της.

Στον δρόμο προς τα σπίτια μας παρατηρώ από τους καθρέφτες ένα αυτοκίνητο συνεχώς από πίσω μας.

Δεν του δίνω ιδιαίτερη σημασία όμως γιατί μπορεί απλά να πηγαίνει από αυτόν τον δρόμο.

"Olivia αν θες μπορείς να πας σπίτι σου."η φωνή του Liam με επαναφέρει στην πραγματικότητα.

Βγαίνω από το αυτοκίνητο και κοιτάω πίσω μας.

"Ευχαριστώ..τα λέμε."του λέω χωρίς να πάρω το βλέμμα μου από το μαύρο οχημα που βρίσκεται πίσω από το αυτοκίνητο του Liam.

Αποφασίζω να μην δώσω άλλη σημασία και μπαίνω μέσα στην πολυκατοικία. Ανεβαίνω τις σκάλες προσπαθοντας να μην δημιουργήσω φασαρία και φτάνω έξω από το σπίτι.

Ανοίγω την πόρτα και κοιτάω τριγύρω πριν μπω μέσα.

"Άργησες μισή ώρα νομίζω."ακούω ξαφνικά τον μπαμπά μου και τα κλειδιά από τα χέρια μου πέφτουν στο πάτωμα.

"Ρε μπαμπά. Σταματά να με τρομάζεις έτσι."ξεφυσαω και βγάζω τα παπούτσια μου.

"Όταν σταματήσεις να μου λες ψέματα για το που πηγαίνεις θα σταματήσω να σε τρομάζω."απαντάει και γυρνάω να τον κοιτάξω.

Έχει σταυρώσει τα χέρια του και με κοιτάει περιμένοντας να του πω που ήμουν.

"Είχαμε πάει σε κάτι αγώνες."ξεφυσαω.

"Είδες δεν ήταν τόσο δύσκολο να το πεις."λέει και τον κοιτάω περίεργα.

"Δεν θυμωσες;"λέω.