It's not over || ✓

Need help?

Ian's pov

Κρατάω στα χέρια μου τον φάκελο που μου έδωσε η Maddi και κοιτάω έξω από το παράθυρο καθώς περιμένω τον Max να έρθει.

Λίγα λεπτά αργότερα, η πόρτα ανοίγει και κλείνει με δύναμη ξαφνιάζοντας με. Γυρνάω να κοιτάξω τον Max που έρχεται προς το μέρος μου.

"Πες μου λίγο...πόσες πιθανότητες έχουμε να πάρουμε το κινητό της Maddi χωρίς να το καταλάβει;" Με ρωτάει και γέρνω το κεφάλι μου κοιτώντας τον περίεργα.

"Μηδέν." Απαντάω το αυτονόητο, "Γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο;" Του λέω.

"Γιατί πρέπει να αναγνωρίσεις ένα μήνυμα που έλαβε." Λέει και συνοφριωνομαι.

"Μόνο αν το δώσει αυτή θα μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο. Η Maddi είναι παρατηρητική και καταλαβαίνει τα πάντα γύρω της, δεν μπορείς να της πάρεις κάτι χωρίς να το καταλάβει." Του λέω και στηρίζεται στο γραφείο πίσω του.

"Αν ερχόταν εδώ και όταν άφηνε το κινητό της το έπαιρνα;" Σκέφτεται και κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.

"Ποιος ο λόγος να κάνεις κάτι τέτοιο τέλος πάντων." Λέω περίεργα.

"Το μήνυμα ήταν...κάτι σας προειδοποίηση για κάτι. Της το έστειλε ένας άγνωστος αριθμός και όταν την ρώτησα αν χρειάζεται βοήθεια το σκέφτηκε πολύ για να μου πει ότι τα έχει υπό έλεγχο. Κάτι δεν πάει καλά και η Maddi δεν φαίνεται να σκοπεύει να μας πει κάτι." Σταυρώνει τα χέρια του και παίρνω μία ανάσα.

"Αν δεν θέλει να μιλήσει ξες ότι δεν θα μιλήσει. Και στην τελική μπορεί όντως να το χειριστεί μόνη της." Του λέω και κοιτάω έξω από το παράθυρο ξανά.

"Μαλακά θα σε βαρέσω. Σοβαρέψου επιτέλους." Μου λέει και ρολαρω τα μάτια μου.

"Μα δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω αν δεν μου δώσει το κινητό της ή κάποιο άλλο στοιχείο. Και στην τελική με το ζόρι μου μιλάει!" Απαντάω απότομα.

"Και καλά σου κάνει με αυτό που πήγες και είπες. Κάτσε να το μάθει ο Teo θα σου πω εγώ..." Λέει σοβαρός.

"Σιγά τι θα με κάνει; Το πολύ πολύ να με έχει με ένα όπλο στο κεφάλι μέχρι να βρει έναν σωστό λόγο που έκανα κάτι τέτοιο." Γελάω ειρωνικά και ανάβω ένα τσιγάρο.

"Μου το έδωσε χθες η Maddi για εσένα." Του δείχνω τον φάκελο πάνω στο γραφείο και το παίρνει στα χέρια του.

Τον παρατηρώ καθώς ανοίγει τον φάκελο και βγάζει ένα διπλωμένο χαρτί από μέσα.

Το διαβάζει με προσοχή και αφού τελειώσει γυρνάει να κοιτάξει και το πίσω μέρος του χαρτιού σε περίπτωση που είχε και κάτι ακόμα.