Olivia's pov
"Πρόσεχε εντάξει;"λέει ο μπαμπάς μου καθώς μου δίνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
"Ναι μπαμπά."αφήνω μια ανάσα.
Φοράω την ζακέτα μου και γυρνάω να τον ξανά κοιτάξω.
"Τα λέμε."τον χαιρεταω και κλείνω την πόρτα πίσω μου.
Βγαίνω από την πολυκατοικία και ξεκλειδωνω το αυτοκίνητο. Βάζω την ζώνη ασφαλείας και ξεκινάω το αμάξι.
Δεν οδηγαω συχνά. Οδηγαω όταν είναι ανάγκη..ή όταν ο μπαμπάς μου δεν μπορεί να με πάει κάπου.
Να λέμε την αλήθεια, φοβαμαι λίγο όταν οδηγώ. Αλλά ταυτόχρονα μου αρέσει.
Λίγη ώρα αργότερα σταματάω το αυτοκίνητο έξω από τα νεκροταφεία και περνώ και βαθιά ανάσα πριν βγω έξω.
Βγάζω δύο ευρώ από την τσέπη της ζακέτας μου και παιρνώ ένα άσπρο τριαντάφυλλο. Προχωράω και όταν φτάνω στο σημείο όπου βρίσκεται...πλέον η μαμά μου και κοντοστέκομαι.
Δαγκώνω το κάτω χείλος μου και γονατίζω στο έδαφος.
Κοιτάω την φωτογραφία της που υπάρχει εκεί και ένα μικρό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου.
Είκοσι εφτά ετών.
"Μου λείπεις."
Οι λέξεις βγαίνουν αυτόματα από το στόμα μου.
Δεν πρόλαβα να την δω και πολύ. Όταν πέθανε ήμουν μόλις τεσσάρων.
Κοιτάω την πλάκα που υπάρχει δίπλα μου.
Maddi Tyler
03/07/2025-
26/07/2052
Αφήνω το τριαντάφυλλο πάνω της και το κοιτάω. Μερικά δάκρυα πέφτουν στα μάγουλα μου και έπειτα ή στην μπλούζα μου ή στο έδαφος.
"Είσαι καλά;"ακούω μια φωνή πίσω μου και γυρνάω να κοιτάξω ξαφνιασμένη.
"Τι κάνεις εσύ εδώ;"ρωτάω τον Tony πίσω μου.
"Ότι κάνεις κι εσύ. Ήρθα να δω κάποιον."απαντάει χαμογελοντας.
Σκουπίζω το πρόσωπο μου και σηκώνομαι όρθια.
"Καλά είσαι;"ξανά ρωτάει.
"Ναι..ευχαριστώ που ρώτησες."λέω κουμπόνοντας την ζακέτα μου.
"Μικρή ήταν."λέει και γνεφω.
YOU ARE READING
It's not over || ✓
Action«Όταν αγαπάς κάποιον, δεν φεύγεις.» __________________ "Γαμωτο μπορείς να με ακούσεις λίγο!" Φωνάζει από πίσω μου και γυρνάω να τον κοιτάξω. "Να ακούσω τι; Ότι άκουσα και την προηγούμενη φορά και πάλι έκανες τα ίδια;" Σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά μ...
