It's not over || ✓

Unexpected kiss

Olivia's pov

"Πάνε στον διάδρομο και μπες σε ένα δωμάτιο!"του λέω καθώς προχωράω προς την πόρτα.

Περιμένω να δω τον μπαμπά μου αυτή την φορά αλλά ευτυχώς δεν είναι αυτός.

"Matthew;"ρωτάω ανοίγοντας ελάχιστα την πόρτα.

"Γεια. Δεν νομίζω να ενοχλώ. Απλά άκουσα φωνές και ήθελα να δω αν όλα είναι καλά."λέει και κοιτάει τον χώρο που μπορεί.

"Α εμ όχι. Όλα είναι καλά απλά...οι φωνές..διάβαζα και έλεγα το μάθημα."προσπαθώ να το καλύψω.

"Εντάξει. Απλά αν χρειαστείς κάτι θα είναι απέναντι."λέει και χαμογελάω αμήχανα κλείνοντας την πόρτα.

Αφηνω μια ανάσα και θυμάμαι ότι στο σπίτι μου υπάρχει ένας εγκληματίας που αυτή την στιγμή τον ψάχνει η αστυνομία.

"Tony!"λέω αρκετά δυνατά και ψάχνω στους διαδρόμους.

Τον βλέπω στο δωμάτιο του μπαμπά μου να κρατάει και κορνίζα στα χέρια του. Τον πλησιάζω και την αρπάζω απότομα από τα χέρια του κάνοντας τον να ξαφνιαστεί.

"Μην πειράζεις τίποτα."του λέω και όταν κοιτάω την φωτογραφία βλέπω την μαμά μου.

Αφήνω την κορνίζα στην θέση της και τον τραβάω στο δωμάτιο μου.

"Όπα όπα πολύ βιάζεσαι."γελάει και τον κοιτάω περίεργα.

"Τι εννοείς;"σηκώνω το φρύδι μου και γελάει ξανα.

"Αχ είσαι τόσο αθώα τελικά."απαντάει και όταν καταλάβενω τι εννοεί ρολαρω τα μάτια μου.

"Αυτός που ήρθε είναι το αγόρι σου;"ρωτάει  με ένα ξινό ύφος κοιτώντας τα βιβλία στα ράφια μου.

"Όχι. Δεν έχω αγόρι. Και αυτός ήταν καθηγητής μου. Επίσης...αυτό δεν το αγγίζεις."του λέω απότομα όταν πάει να πάρει το ημερολόγιο της μαμάς μου.

"Όχου μην είσαι τόσο ξινή και ξενερωτη."λέει παίρνοντας το στα χέρια του.

"Tony άστο!"λέω και πάω να του το πάρω αλλά το σηκώνει ψηλά με αποτέλεσμα να μην το φτάνω.

"Τι είναι τόσο σημαντικό για εσένα πάνω του; Είναι απλά ένα ημερολόγιο."γελάει.

"Για εσένα ναι! Για εμένα είναι κάτι παραπάνω από ημερολόγιο."του απαντάω.

"Καλά ξανθούλα, ηρέμησε."μου το δίνει γελώντας.

Όταν το πιάνω στα χέρια μου τον κλοτσαω στο στομάχι και διπλώνεται στα δύο.