It's not over || ✓

I'm still here

Olivia's pov

"Τι έγινε;" Ρωτάει ο μπαμπάς μου ανήσυχα και τον κοιτάμε.

"Αν ήσουν εδώ και δεν έκανες σαν μωρό θα ήξερες." Του απαντάει ο Teo και τον πλησιάζει.

"Ίσως αν σταματούσες να ανακατευεσε στο τι κάνω εγώ θα ειμασταν καλύτερα." Του απαντάει ο μπαμπάς μου και ο Teo γελάει ειρωνικά.

"Σε εκείνο εκεί το δωμάτιο είναι η αδερφή μου," Του δείχνει την πόρτα και τον κοιτάει ξανά, "Αν πάθει το οτιδήποτε θα είσαι ο πρώτος που θα κατηγορήσω. Δεν με νοιάζει αν φταις ή όχι." Του λέει και τότε η Nicol σηκώνεται όρθια.

"Αρκετά!" Τους φωνάζει και απομακρύνει τον Teo, "Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνετε σαν παιδιά. Με τις φωνές σας δεν θα καταφέρετε τίποτα." Τους λέει και ο μπαμπάς μου γυρνάει να με κοιτάξει.

Αποφεύγω το βλέμμα του και γυρνάω να κοιτάξω τον Tony που με κοιτάει ήδη.

"Όλα θα πάνε καλά." Λέει και φιλάει τα μαλλιά μου.

"Δεν ξέρω πως πρέπει να νιώσω. Μόλις έμαθα ότι η μαμά μου ζει και τώρα χαροπαλεύει." Λέω και αγκαλιάζω το σώμα μου.

"Δεν θα πεθάνει. Απλά έπαθε κάποιο σοκ...και-" Ξεκινάει να λέει αλλά σταματάει όταν χτυπάει το κινητό του.

Το βγάζει από την τσέπη του και το απαντάει αμέσως, "Έλα;" Λέει και απομακρύνει το χέρι του από πάνω μου.

Τον κοιτάω περίεργα αφού ψιθυρίζει και χωρίς να το περιμένω απλώνει το χέρι του με το κινητό μπροστά μου.

"Ο Liam, θέλει να σου μιλήσει." Μου λέει και πριν πάρω το τηλέφωνο βλέπω το όνομα της επαφής να γράφει Diana και παραξενεύομαι.

Προς το παρόν επιλέγω να το αγνοήσω όμως και να μη του δώσω σημασία.

"Ναι." Λέω στον Liam, "Πώς είσαι μικρή;" Με ρωτάει και χαμογελάω, "Σωματικά καλά, ψυχολογικά όχι και τόσο." Του απαντάω.

"Γιατί;" Ακούγεται ανήσυχος και παίρνω μία ανάσα, "Δεν λέγονται από το τηλέφωνο. Θα σας πω μαζί με την Ashley." Του λέω.

"Όπως θες. Πάντως, μιας που είπες Ashley, με έχει ζαλίσει. Ανησύχησε για εσένα οπότε όταν μπορέσεις παρτην τηλέφωνο." Μου λέει μια γελάω.

"Εντάξει, τα λέμε." Λέω πριν τερματίσω την κλήση και επιστρέψω το κινητό στον Tony.

Το βάζει ξανά στην τσέπη του και με αφήνει να ξαπλώσω πάνω στον ώμο του, "Δεν θα έπρεπε να μας έχουν ενημερώσει ότι όλα είναι καλά;" Τον ρωτάω ανήσυχα.