It's not over || ✓

Do I know you?

Olivia's pov
*Λίγες μέρες μετά*

Ρίχνω την τσάντα στον ώμο μου και προχωράω προς την έδρα στην τάξη.

Ο Matthew σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτάει περίεργα.

"Μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο την ύλη;"ρωτάω και γελάει.

"Κάποια δεν διάβασε χθες."σχολιάζει.

"Πρώτων διάβασα. Επίσης με παρακολουθείς;"λέω περίεργα.

"Όχι απλά σε είδα χθες το βράδυ έξω. Στο κέντρο."απαντάει.

"Θα μπερδεύτηκες εγώ χθες έμεινα σπίτι μου και διάβαζα. Δεν βγήκα έξω. Πόσο μάλλον στο κέντρο."λέω και σηκώνει το φρύδι του ερωτιματικα.

"Έλα τώρα μεταξύ μας. Αφού σε είδα εσύ ήσουν έκανες μπαμ."επιμένει.

"Ρε αγόρι μου σου λέω δεν βγήκα έξω! Λες να μην ξέρω τι κάνω;"λέω για εκατοστή φορα.

"Καλά θα έκανα λάθος. Αλλά μοιαζατε τόσο πολύ. Τα χαρακτηριστικά, τα μαλλιά...ακόμα και οι κινήσεις."μου λέει καθώς βγαίνουμε από την τάξη.

"Ναι αυτό είναι περίεργο."λέω ειλικρινά.

...

"Ήρθα!"φωνάζω όταν μπαίνω στο σπίτι αλλά δεν παίρνω απαντηση.

Βγάζω τα παπούτσια μου και ψάχνω στο σπίτι για να βρω τον μπαμπά μου. Όταν όμως δεν τον βρίσκω ξεφυσαω και αφήνω την τσάντα μου στο πάτωμα.

Τον παίρνω τηλέφωνο καθως βάζω ξανά τα παπούτσια μου.

"Πιθανότατα αυτός ο χρήστης να έχει το τηλέφωνο του απενεργοποιημένο."

Λέει και το κλεινω. Βγαίνω από το σπίτι και ξεκινάω να περπαταω προς την 'αποθηκη' που βρίσκεται συνήθως.

Λίγη ώρα αργότερα φτάνω και σπρώχνω την πόρτα για να ανοίξει. Όταν μπαίνω μέσα βλέπω κάποιον...ή μάλλον κάποια που δεν περίμενα ποτέ να δω.

Σηκώνεται και αυτή όρθια και χωρίς να το περιμένω βγάζει ένα όπλο και με σημαδεύει.

"Οου χαλάρωσε."γελάω και πάω να κατεβάσω το όπλο της αλλά αυτή το οπλίζει.

"Έϊ!"φωνάζει ο μπαμπάς μου από τις σκάλες.

"Τι κάνει αυτή εδώ;"ρωτάω περίεργα μιας και ήξερα ή έστω νόμιζα ότι δεν υπάρχει κάποιο κορίτσι στην ομάδα πέρα από την θεία μου.

"Εσύ τι κάνεις εδώ; Το παίζεις και γκάνγκστερ τώρα ξανθούλα; Νόμιζα ήσουν πιο ήπιων τόνων."γυρνάει να με κοιτάξει ειρωνικά.