BİR İYİLİK YAP | bxb

Yirmiüç💫

14.03.2021

***

Medya:Yusuf-Atilla

Yusuf lavabodan çıkıp oturma odasına doğru ilerledi. Oda boştu. Yine toplantı için gitmişlerdi. Mutfağa ilerleyip kendine bir muzlu süt alıp tekrar salona geçti. O sırada Atilla odaya gelip koltuğa atlamıştı.

Yusuf bir an panikle sütün bir kısmını üstüne döktü. O huysuz bir şekilde etrafta peçete ararken Atilla'nın umurunda değildi. Boynuna gömülüp öperken Yusuf peçeteyle üstünü sildi.

"Yeni göreve ne zaman gideceksiniz?" Atilla kulağının arkasına öpücük kondururken Yusuf irkilip geri çekildi. Atilla kahkaha atıp tekrar uzandı. "Ya huylanıyorum yapma!"

"Bana ne ya!" Tekrar yanına sokulduğu sırada diğerleri gelmişti. Ne kadar rahat olsa da arada kendisine dönen bakışlardan rahatsız olabiliyordu.

"Hadi hazırlanın çıkıyoruz."

"Tamamdır abi." Hep bir ağızdan Kamil'i onayladılar. Anında ayaklanıp odalara çekilirken Atilla kolunu Yusuf'un omuzuna attı. "Sen de geliyorsun."

"Ne alaka?" Atilla rahatsızca yerinde kıpırdandı. "Bu iş biraz uzakta. Ve takip edilme ihtimalimize karşı buraya dönmeyeceğiz. Seni burada bırakamam."

Yusuf son bar olayından sonra böyle bir şey istemiyordu. Gittikleri ortam onlara göre değildi. "Nereye gideceğiz?" Diye sordu hâlâ kendisini yemekle meşgul olan genç adama.

"Bir sergi var oraya gideceğiz. Bir tablo varmış onun altında ise bir kasa. O kasadan bir USB almamız gerekiyor."

"Ben gelmesem..." Yusuf dudaklarını büzdüğünde Atilla'nın bakışları oraya kaydı. "Olmaz güzelim. Seni burada bırakamam." Dedi büzüşen dudaklara bir öpücük bırakırken.

Yusuf oflayıp kafa sallarken Atilla ayağa kalkıp elinden tuttu. "Yürü hadi hazırlanmaya gidelim."

"Tamam." Onlar odalarına çekilip hazırlanmaya başladılar. Yarım saat sonrasında ufak valizlerini alıp arabaya kurulmuşlardı.

"Abi uyduruk bir otelde kalmayalım he."

"Sana 5 yıldızlı otel bulacağım Caner." Diğerleri gülerken Caner homurdanmıştı. Araba hareket ederken sürücü koltuğunda olan Kamil konuşmaya başladı.

"Şimdi herkes beni dinlesin!" Gülüşen ekip anında susup Kamil'e baktı. "Koltuğun yanındaki çekmecede para var. Herkes payına düşeni alsın. Olurda ayrılmamız gerekirse kart falan kullanmayacak, nakit kullanacaksınız."

"Abi kendi paranı da mı buraya koydun." Dedi Caner 6 adet deste parayı sallarken. O arada diğerleri elinden almaya başlamıştı. "Hayır biri Yusuf'un." Yusuf anında kafasını kaldırdı. "Yusuf benimle olacak zaten." Dedi Atilla.

"Ne olacağı belli değil. Yusuf sana ekstra bir adres vereceğim. Eğer tek başına kalırsan o parayla taksiye binip o adrese gideceksin."

Yusuf korkuyla Atilla'ya baktı. Bu şehri bilmiyordu. Gecenin bir vakti tek başına nasıl giderdi. "Abi olmaz. Tek başına nasıl gitsin."

"Başka yolu yok."

"O zaman direkt oraya bırakalım bizimle gelmesin." Dedi Atilla. Fazlasıyla endişeliydi. Kamil ise kafasını iki yana salladı.

"Nereye gideceğimiz belli değil. Uzun süre tek başına kalabilir." Atilla sinirle arkasına yaslanırken Yusuf omuzlarını düşürüp dudaklarını bükmüştü. Korkuyordu.