BİR İYİLİK YAP | bxb

Otuz💫

25.04.2021

***

Yusuf gözlerine gelen güneş ışığından rahatsız olarak uyandı. Yatakta hafifçe gerinirken elini yana attı. Atilla yoktu. Muhtemelen duştaydı diye düşündü.

Yavaşça yataktan doğruldu. Kalkacağı esnada Atilla odaya dalmıştı. Örtüyü üzerine çekip çıplak bedenini gizlemeye çalıştı. Atilla bu görüntü karşısında sırıtırken Yusuf yatağa geri uzanıp, örtüyü kafasına kadar çekti. ''Utanma artık benden bebeğim.'' Yanına gelip örtüyü çekti. Saçlarının üzerini öpüp balkona çıktı.

Masanın üzerinden sigara paletini çıkarıp bir tane yakarken, Yusuf fırsattan istifade hızla banyoya koştu. O duşunu alırken Atilla bir süre odada oyalanıp aşağıya indi.

Yusuf giyinip aşağıya inerken burnuna enfes kokular geliyordu. Karnının acıktığını hissetti. Hızla mutfağa ilerledi. Tamam buraya gelince kokular o kadarda cezbetmemişti.

Yüzünü buruştururken Defne ona baktı. ''Ne oldu tatlım?''

''Hiç...'' dedi yutkunup, mide bulantısını geçirmeye çalışırken. Defne hâlâ anlamsız bakışlar atarken Yusuf kokudan uzaklaşmak için oturma odasına ilerledi. Kendini koltuğa atıp, kafasını yastığa yasladı. Gözlerini kapatıp bir süre mide bulantısının geçmesini bekledi. Çok işe yaradığı söylenemezdi.

Yanağında hissettiği öpücükle gözlerini açıp kafasını hafifçe çevirdi. ''Bebeğim... İyi misin?''

''İyiyim.'' dedi kendini geri çekerken. Atilla kaşlarını çatıp ona bakarken Yusuf oturur pozisyona gelip kollarını göğsünde birleştirdi. O sırada Defne gelmiş, kahvaltıya çağırmıştı onları.

Hep beraber sofraya oturup yapılan omleti yediler. Yusuf iştahla yerken, rahatsız eden kokusunu unutmuştu. Ancak yedikten sonra tekrar mide bulantısı yaşadığında yüzünü buruşturdu.

Diğerleri bahçeye çıkarken, o da nefes almak için yanlarına gitti. Atilla sigarasını yakıp Görkem ile konuşurken, Yusuf yanına yaklaştı. Atilla anında kolundan tutup kendine çekti. Boynuna öpücük bırakırken, Yusuf gelen sigara kokusuyla kendini geri çekti.

''Bir problem mi var?'' Yusuf kafasını iki yana salladı. ''Yoğun sigara dumanından rahatsız oldum sadece.'' dediğinde Atilla bir süre yüzüne baktı. Kendini kötü hissetmişti. İlk defa sigara içmiyordu ya... Nerden çıkmıştı bu rahatsızlık hissi?

Gece onunla geçirdiği saatleri bilmese uzaklaştığını düşünecekti. Bu aralar fazla huysuzdu. Ondan uzaklaşıyor, sürekli etraftaki kokudan rahatsız olduğunu söyleyip duruyordu.

Atilla buna kırılmaya başlamıştı. Yusuf onun kırıldığını hissediyordu ancak elinden bir şey gelmiyordu.

O içeriye girerken Atilla arkasından baktı. ''Pişt...'' Görkem, koluna vurup kendisine bakmasını sağladı. ''Ne oldu? Sorun ne?''

''Bu aralar benden uzaklaştı. Yanaşıyorum ama kendini geri çekiyor. Bazen tam tersi kendisi yaklaşıyor.'' Atilla son nefesi çekip sigarasını söndürdü. ''Off bilmiyorum...'' Görkem kaşlarını çatıp yüzüne bakarken Atilla ayağını çimenliğe sürüp elleri cebinde, karamsar bir hale bürünmüştü.

''Uzaklaştığını düşünmüyorum. Dersleri şu aralar yoğun olduğu için sinirleri bozulmuştur.'' dedi Görkem, omuzunu sıvazlarken. Atilla kafasını kaldırıp arkadaşına baktı. Öyle olmasını umarak kafasını aşağı yukarı salladı ve kolundan tutup içeriye çekti.

**

Kamil telefonla aramış, acil bir toplantı için herkesin evde olmasını istemişti. Ekip oturma odasında otururken stresliydi. Atilla zaten sinirleri bozuk olduğu için tırnaklarını koparıp, sağ bacağını stresle sallamaya başladı.