BİR İYİLİK YAP | bxb

Otuzbir💫

26.04.2021

***

Dün çok geç bir saatte bölüm attım. Görmeyenler bir önceki bölüme baksın. Keyifli okumalar...

Ekip havalimanından çıkıp, kapıda bekleyen arabaya doğru ilerlediler. Hava gittikçe soğuyordu. Burada daha da soğuktu. Yusuf hafif ürperip, elini koluna getirip ısıtmaya çalışırken Atilla yanına gelip kolları arasına aldı. ''Üşüdün mü güzelim?''

''Biraz.'' Hızla arabaya binip arkasına yaslandı. Herkes bindikten sonra hareket etmişti. ''Abi nerede kalacağız?'' Ecem'in sorusuyla, Kamil telefonundan başını kaldırdı. ''Otel ayarladım. Geceleri orada olacağız. Gündüzleri cenaze evinde oluruz.'' diye yanıtladı.

Herkes onaylayan mırıltılar çıkarırken Yusuf kafasını Atilla'nın başına yasladı. Araba engebeli yollarda gittikçe midesi bulanıyordu. Atilla bunu fark ettiğinde korkuyla baktı. ''Araba tutmazdı seni.''

''Bilmiyorum.'' Başı inanılmaz bir derecede dönüyordu. Daha fazla dayanamayıp doğruldu. ''A-arabayı durdurun.... L-lütfen.'' Yusuf zar zor konuştuğunda diğerleri de şoföre durmasını söylemişti. Durduğu anda Atilla kapıyı açıp Yusuf'u dışarıya çıkardı.

Yusuf birkaç adım ilerleyip boş bir alana midesinde ne varsa boşaltırken, Atilla sırtını sıvazlayıp rahatlatmaya çalıştı. Ecem arkadan gelip su ve ıslak mendil verdi. Atilla teşekkür edip elinden aldı.

Yusuf biraz daha iyi olduğunda arabaya geçtiler. Sonunda otele vardıklarında asansöre ilerlerken Defne Yusuf'u durdurup: ''Yusuf, seninle buradaki doktorun yanına gidelim mi?'' diye sorduğunda bir süre yüzüne baktı. Aslında iyi olabilirdi. Son zamanlarda kendisini hiç iyi hissetmiyordu.

''Olabilir.'' Defne gülümseyip koluna girdi. ''Hadi gidelim.'' dedi. O arada Kamil otel sahibi olan arkadaşıyla konuşuyordu. Güvenilir olması için tanıdıkları olan bir yere gelmişlerdi.

Defne ve Yusuf ilerlerken, Atilla peşlerinden gitti. Doktorun yanına geldiklerinde Defne kadını kenara alıp bir şeyler söyledi. O esnada Atilla, Yusuf'u yanına çekip sarılmıştı. Terden nemlenmiş saçlarını geriye iterken, Yusuf başını onun omuzuna yaslamıştı.

Az sonra Yusuf'u sedyeye yatırmışlardı. ''Şimdilik bir kan testi yapalım.'' dedi doktor. Kan almak için malzemeleri alıp Yusuf'un yanına geldi. Kan alırken koluna baktığında yüzünü buruşturup, hâlâ kolunu tutan Atilla'nın omuzuna kafasını gömmüştü.

İşleri bittikten sonra ikili dışarıya çıkarken, Defne kadına bir şeyler daha deyip onları takip etmişti. Hızlıca odalarına çekilip bir duş aldıktan sonra uyumuşlardı.

Sabahın erken saatlerinde yine mide bulantısıyla uyanıp tuvalete koşarken, çıkan seslerden Atilla da uyanmıştı. Endişeyle sevdiğinin peşinden gitti. Gittikçe korkuyordu. Neden olabileceğini düşünüyordu. Ancak gerçek aklına bile gelmiyordu.

Kahvaltıya indiklerinde biraz olsun iyi hissetmişti. İştahla tabağındakileri bitirdiğinde Defne ona gülümseyerek bakıyordu. Birazdan sonuçları almayı planlıyordu.

O sırada Kamil onların yanına gelmiş, cenazeye gitmeleri gerektiğini söylemişti. Sonuçları almadan direkt cenaze evine gitmişlerdi.

Yusuf korkuyla taktığı gözlük ve şapkaya sığınmıştı. Her ihtimale karşı görebilirler diye bu şekilde gitmişti. Tabi eve girdiklerinde çıkarmak durumunda kalmıştı.

''Başınız sağ olsun.'' Adamın oğluna baş sağlığı dilerken yine tüm ekip beraberdi. Kısa bir konuşmanın ardından ertesi gün yapılacak yemek için anlaşmışlardı. Sabahında dua edilecekti.