BİR İYİLİK YAP | bxb

Kırkdört💫

06.08.2021

***

Bugün attığım ikinci bölümdür, karıştırmayın.❤️

"Off off!" Yusuf artık çıldırma raddesine gelmişti. Tek başına hiçbir şey yapamıyordu. Bir çorabı bile yardımla giyinmesine sinirleri bozuluyordu.

Bahçede top oynayan Atilla, hızla içeriye koştu. İyi olduğunu gördüğünde, elini kapı pervazına yaslayıp soluklandı. "Yavrum niye korkutuyorsun beni bu kadar?"

Hızla yanına ilerleyip, gözleri dolu dolu olmuş sevgilisinin ayak ucuna çöktü. Elindeki çorabı alıp giydirdi. "Tek başıma hiçbir şey yapamıyorum."

"Yapma da zaten. Biz ne güne duruyoruz?"

Yusuf, dudaklarını büzmüş ve kaşlarını çatmıştı. Omuzunu silkip somurtmaya devam ederken, işini bitiren Atilla dizleri üzerinde doğruldu ve bu tatlı görüntü karşısında dayanamayıp dudaklara bir öpücük kondurdu.

"Böyle şeyler için moralini bozmaya değer mi?" Hâlâ aynı huysuzluğuna devam eden sevgilisine sırıtıp ayaklandı. Yusuf nereye gideceğini sorgularken, belinden hafifçe tutulup ayağa kalkması sağlanmıştı. "Hava çok güzel. Biraz dışarıda otur. Yemek hazır olunca içeriye geçeriz."

Yusuf bir süre içeride kalmayı düşündü ancak hava almak iyi geleceği için bahçeye doğru ilerledi.

Yusuf 9 aylık hamileydi. Ancak doğum için yaklaşık 1 hafta sonrası için tarih vermişlerdi. Bebek resmen doğmak istemiyordu. Erkek çocuğu için normal olduğunu öğrendiklerinden beri korkmuyorlardı ancak bir an önce kucaklarına almak istedikleri için beklemek can sıkıcıydı.

Bahçeye çıktıklarında temiz havayı içlerine çektiler. Temmuz ayının ortalarındaydılar. Birkaç gün sonra Yusuf'un doğum günüydü. Sanki bebek o güne denk gelmek istermiş gibi beklemişti ancak alınan randevuya göre, Yusuf'un doğum gününden 3 gün sonra doğacaktı.

Yusuf sınava girmemişti. İşler planlandığı gibi gitmemişti. Ancak, hamilelik ne kadar yorsa da çalışmayı sürdürmüştü. İki sene kaybı düşünmemeye çalıştı Yusuf. Bebek doğduktan birkaç ay sonrasında sıkı bir çalışma programına girip, seneye o sınavı kazanmayı planlıyordu.

"Topu at!" Görkem, Caner'e bağırdığında Atilla sinirli bakışlarını onlara çevirdi. "Gidin başka yerde oynayın itler!"

Caner ve Görkem anında başka yere koşarken, Atilla rahatlamış bir şekilde arkasına yaslandı. "Aa kedi." Yusuf yerinden kalkmaya çalıştı ancak nefes nefese kalmıştı. Atilla ona yardımcı olarak kaldırdı. Bahçenin ucundaki ağaçların altında uzanan minik kediye doğru ilerlediler.

Yusuf heyecanla yanına oturmaya çalıştı. Atilla bu tez canlılığına göz devirmemek için zor tuttu kendini. Eğer o yanında olmasa düşünmeden hareket ediyordu.

Salopet içinde, çocuksu bir heyecanla kıkırdayan sevgilisini yememek için zor tutuyordu kendini. Evdekiler ona yakıştığı için sürekli bu tarz tulumlar alıyordu. Zaten yeterince sevimliyken daha da tatlı bir şeye dönüşüyordu.

Kedinin yanına çöküp kucağına aldı. Kafasını okşamaya başlarken Atilla da yanlarına oturmuştu. "Çok tatlı değil mi?"

"Sen daha tatlısın."

Yusuf'un yüzü aydınlanırken, Atilla bedenini ona yaklaştırıp, Yusuf'un omuzuna çenesini koydu. Ellerini iki yanına bastırmış, Yusuf'un sırtı, kendisinin göğsüne gelecek şekilde yaslamıştı.

Bir süre kediyi severken, Atilla da onun boynunu öpücüklerle süslüyordu.

"Yemek hazır." Defne'nin içeriden bağırmasıyla, bulundukları yerden kalktılar.