BİR İYİLİK YAP | bxb

Yedi💫

09.01.2021

***

Adamların sesini duyunca hızla yanına koştu. "Yaklaşma!" Geri geri giden Yusuf'un ayağı boşluğa savrulurken ellerini hareket ettirmeye çalıştı dengesini sağlamak için ama bir işe yaramıyordu.

Ölümün kıyısına geldiğinde anlamıştı sanki yaşamanın ne kadar değerli olduğunu. Vakti değildi işte. Ölmek istemiyordu. Yaşamak istiyordu. İyi bir hayatı olsun istiyordu. Çok şey mi istiyordu...

Geri geri giderken Atilla öne doğru hareketlenip belinden tuttu. Dizleri üzerine düşerken Yusuf korkuyla baktı genç adama.

Aşağıdan gelen seslerle transtan çıkıp anında ayağa kalktı. Yusuf'u da kaldırıp elinden tuttu. ''Yürü!'' Yusuf birleşmiş ellerine baktı bir süre.

Kendini geri çekti. ''Rahat bırak beni.''

''Lan saçmala! Adamlar gelecek şimdi. Hâlâ intihar etmeyi mi düşünüyorsun?'' Sinirle bağırdığında Yusuf irkildi. ''Zaten gidecek yerim yok! Ne fark edecek ki?'' Atilla sinirden saçlarını yoldu.

Yusuf aşağıya baktığında Mahmut'un binaya girdiğini gördü.

''Abicim bak sana yardım ettim bırak devamını getireyim.'' Yusuf, hâlâ aşağıya bakarken elini tuttu. ''Yürü şimdi.'' Adamların adım sesini duyunca bağırdı. ''Hatta koş!''

Yusuf, Mahmut'a yakalanmaktansa bu yabancıya ayak uydurup merdivenlerden koşmaya başladı.

''B-ben-''

''Sonra teşekkür edersin'' Yusuf homurdanıp kolunu çekti. ''Nereye gidiyoruz?''

''Gitmeliyiz yoksa adamlar bizi enseleyecek!'' Yusuf ağzını açtı bir şey demek için ama Atilla tekrar elini tutup binanın en üst katına çıktı.

Çatı katına gelip diğer bina ile geçişi olan kısma geldi. ''3 deyince atlıyoruz'' Yusuf kokuyla baktı genç adama. Kafasını iki yana salladı. ''Hayır hayır... Düşerim ben!''

''Merak etme bir şey olmayacak'' Elini sıkı sıkı tutup birkaç adım geriye gitti Atilla. ''Hazır mısın?'' Yusuf korkuyla baktı tekrardan. ''Hayır!''

''Güzel'' daha ne olduğunu anlamadan ileriye doğru zıpladı. Yusuf yavaşlatmış, bu nedenle ucu ucuna tutunmuştu. Yine de kurtulduğu için rahat bir nefes aldı. Ama bir dakika... Eksik bir şey vardı...

''Lan!'' Yanında olmayan çocuğu aradı. Korkarak aşağıya baktı. Gördüğü görüntü ile rahat bir nefes verdi. Tamam düşmemiş olabilirdi ama iyi durumda olduğu da söylenemezdi.

Binaya zar zor tutunan Yusuf aşağıya bir bakış attı. İntihar edememişti ama birazdan 5 kat aşağıya düşebilirdi.

Atilla kolunu uzatıp, tutunan çocuğu yukarıya çekti. Yusuf korkuyla baktı Atilla'ya. ''B-benim el-elimi bıraktın''

''Tamam sonra kızarsın yürü'' Elini tutup koşmaya devam etti. ''Ulan çocuk gidiyordu anasını satayım'' deyip küfürler savurdu kendine.

Sonunda Görkem'in söylediği güvenli binaya giriş yapıp aşağıya indiler. Kalabalık bir sokağa girdiklerinde hızla üzerindeki kapüşonlu hırkayı çıkarıp dükkanlardan birine girdi. İki tane hırka alıp bir tanesini Yusuf'a giydirdi.

Oradan çıkıp sokağa girdiler. Arkasına baktığında adamların onları aradığı gördü. Ancak tanımamışlardı. Yusuf'u yanına çekip kolunu omuzuna attı.

''N-ne yapıyorsun?''

''Sus bekle biraz.'' Adamlar yanlarından geçip giderken rahat bir nefes aldı. Ara bir sokağa girdikten sonra Görkem'i aradı.