Kabanata XX: Arthur

210 13 1
                                    

“Arthur, anong nangyari sa ‘yo? Bakit ganiyang ang itsura mo? Teka! Bakit pati ang pisngi mo, namumula?” Sunod-sunod na pagtatanong sa akin ni Mikaela. Napahinga na lamang ako ng malalim, ayoko naman na pati sila ay madamay pa sa kung ano ang ikinagagalit sa akin ni Tyra.

“Ito ba,” marahan kong hinimas ang aking pisngi, hanngang ngayon ay medyo masakita pa rin ang ginawang pagsampal sa akin ni Tyra kanina, “wala ito. Hindi naman gaano kasakit ito. Saka, hindi naman sinasadya ng taong iyon ang nangyari.”

“Anong hindi sinasadya? Arthur, nakikita mo ba ang pisngi mo? Pulang-pula at bakat ang isang palad!” Inis na pagsasalita sa akin ni Mikaela.

Yumuko na lamang ako sa kanilang harapan dahil hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanioang ang totoong nangyari. “Ayos lang, Arthur, kung hindi mo masabi sa amin ang totoo. Basta, lagi kang mag-iingat sa mga taong nakapaligid sa ‘yo,” tugon sa akin ni Ryan.

Napatango na lamang ako sa sinabing iyon sa akin ni Ryan. Akmang magsasalita na sana ako ng bigla na lamang narinig ang boses ni Boss Adam na nagsalita mula sa aming likuran. “Anong nangyayari rito?” Paghinto nito sa aming harapan. Napalingon na lamang ako sa ibang direksyon ng sa akin natuon ang tingin ni Boss Adam, “Bakit ganiyan kapula ang pisngi mo, Arthur? May nangyari ba sa ‘yo?”

“Mayroon po, boss. Ayaw lamang pong magsalita ni Arthur sa amin. Dahil ayaw niya na lamang raw magkagulo tayo.” Agad na nagsalita si Mikaela bago pa lamang ako magsalita.

“Arthur, pumayag ka na ginanito ka ng ibang tao? Alam ko ang nararamdam mo sa trabaho mo, pero ibang usapan na rin kung hahayaan mo ang mga taong iyon na gawin ang ganitong bagay sa ‘yo.”

“Hindi naman po sa pumapayag ako na gawin nila sa akin iyon. Ang akin lang ho, ayoko na lamang po kasing lumaki ang maliit na hindi pagkakaunawaan,” nakayuko kong tugon kay Boss Adam.

Matapos ang tagpong iyon, isa-isa na kaming pinabalik ni boss sa aming mga kaniya-kaniyang trabaho. Ngunit, nang aalis na ako, ay agad akong pinigilan ni Boss Adam, “Arthur, paano kaya kung ihinto mo na ang pagtatrabaho rito at magpokus ka na lamang sa pag-aaral mo? Mas mainam kasi kung lahat ng atensyon mo ay nakatuon lamang sa pag-aaral mo.”

Marahan ko namang hinawakan ang kamay na iyon ni Boss Adam. Alam ko na nagmamalasakit siya sa akin, ngunit kung hihinto ako sa trabaho ko rito sa Bahay-Aliwan, saan at paano ako mabubuhay para maisalba ko ang kinabukasan ko. “Boss Adam, kung hihinto po ako rito, saan naman ho ako kukuha ng perang pangtutustos ko sa mga pangangailangan ko. Ayoko namang palaging nakaasa sa iyo at sa mga kaibigan ko. Kaya, kung pumapayag ho kayo, ipagpapatuloy ko pa rin po ito.”

“Kung hindi kita mapipigilan sa gusto ko,” huminto ito sa kaniyang pagsasalita at napahinga na lamang ng malalim, “o, siya, sige na. Mukhang may lakad ka pa.” Tanging pagngiti na lamang ang aking naging sagot sa kaniya. Ilang segundo pa, ay umalis na rin si Boss Adam sa aking harapan. Matapos iyon, napagdesisyunan ko na ring umalis at pumunta sa isa kong kliyente ngayon gabi.

Ilang minuto pa ang lumipas nang marating ko ang address ng motel na sinabi sa akin ng bago kong kliyente. Ito na siguro iyong motel na sinabi sa akin ng lalaki. Napatingin na lamang ako sa pasukan ng motel ng may isang lalaki sa akin ang kumaway.

“You must be, Arthur, right?” Tanong niya sa akin. Agad naman akong tumango sa kaniya. “Ang kinis pala ng balat mo at ang guwapo mo pa rin. Mukhang mapapasarap na naman ako ngayon gabi. Paligayahin mo ako ngayon, kapalit ng malaking halaga.”

Sa sinabing iyon ng lalaki sa akin, agad akong napalunok ng mariin. Tanging pagtango lamang ang naging sagot ko sa kaniya. “Halika. Sumunod ka sa akin,” agad naman akong naglakad ng lumakad na rin ang lalakimg bibigyan ko ng serbisyo ngayong gabi.

Nang makapasok na kami sa isa sa mgaa kuwarto ng motel. Bahagya kong inilibot ang aking paningin sa loob. Hindi ko maitatanggi na may kagandahan at kalinis ang loob ng motel, idagdag pa roon ang bahagyang bango na sumasama sa inilalabas na hangin mula sa aircon.

“I am Kurt. Minsan na akong nakapunta roon sa Bahay-Aliwan, kung saan ka nagtatrabaho. Noong nakita kita, napukaw mo agad ang interes ko. Kaya sinabi ko noon sa sarili ko, na matitikman rin kita balang araw. At nangyari nga.” Tugon niya sa akin.

Habang pinanonood ko siyang hubarin ang lahat ng kaniyang saplot, kita ko sa mga tingin niya sa akin ang matinding pagnanasa, na siyang nagbibigay sa lalaki ng matinding init sa katawan. Napabalik na lamang ako sa aking ulirat ng marinig ko si Kurt na nagsalita? “Gusto mo ba na ako ang maghubad ng damit mo?” Tanong nito sa akin.

“A-ako n-na—” hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng agad niya akong siilin ng halik habang hawak-hawak niya ang aking damit. Sa bawat pagdikit ng aming mga labi, lalong nagiging agresibo ang labi ni Kurt. Bahagya niya ring kinakagat ang aking dila, dahilan para mapaungol ako.

“Ang ganda ng boses mo kapag umuungol ka,” tugon niya sa akin saka niya muli akong siniil ng isang agresibong halik, “alam mo, Arthur, nababaliw ako sa ‘yo. Aangkinin kita. Aangkinin ko ang lahat sa ‘yo ngayon gabi.”

Huminto siya sa kaniyang paghalik sa akin, madali niyang inalis ang lahat ng aking damit hanggang sa matapat siya sa aking maselang parte. Naramdaman kong dahan-dahan inalis ni Kurt ang aking brief, at maya-maya lamang ay nakaramdam ako ng mamasa-masa at mainit na likido sa aking pagkalalaki.

“K-kurt…” bigkas ko sa kaniyang pangalan. Dahil sa ginawa niyang iyon, napakapit ako sa kaniyang buhok—naging mahigpit ang nagawa kong pagkapit sa buhok niya, nariinan ko rin ang ulo niya upang mas maisagad ni Kurt ang paglabas-masok sa aking kaselanang parte.

“Do you like it, honey?” Tumango lamang ako sa kaniyang tanong sa akin, habang hinahabol ko ang aking paghinga. Matapos iyon, agresibo akong itinulak ni Kurt sa kobre kamang narito sa loob ng kuwarto.

“Makakaramdam ka lamang ng bahagyang sakit sa gagawin ko sa ‘yo, Arthur. But, I will make sure na agad rin iyong mawawala at mapapalitan ng sarap,” tugon niya sa akin. Isang malalim na buntong-hininga ang aking ginawa ng makita ko si Kurt na may inilagay sa kaniyang pagkalalaki.

Matapos niyang gawin iyon, agad siyang pumuwesto sa pagitan ng aking binti, habang marahan niyang inilagay ang aking dalawang binti sa kaniyang balikat. “Ito na, Arthur!” Kasabay ng pagbigkas niya ng aking pangalan, ang pagsagad niya sa kaniyang pagkalalaki sa aking butas.

Hindi ko naiwasang mapasigaw ng impit dahil sa ginawa niyang biglang pagsakop sa parte kong iyon. “Arrggggg!” Sa narinig na iyon ni Kurt, iyon rin ang naging dahilan upang magsimula itong umindayog sa aking ibabaw.

Noong una, banayad ang bawat paghagod niya sa akin, hanggang sa unti-unting bumibilis. Sa buong kuwarto, tanging pagsasalpukan lamang ng aming mga katawan ang naririnig, at ang salitang pag-ungol naming dalawa ni Kurt.

Ilang minuto pa nanatili roon sa parte kong iyon si Kurt, hanggang sa naramdaman ko ang bahagyang pamamanhid ng parte kong iyon, kung saan nagpapakaaawa si Kurt. “Ang sarap, Arthur. Grabe! Ngayon lamang ako nakaranas ng ganitong kasarap na kasex!” Pagsasalita niya.

Hindi ko iyon sinagot. Bagkus, inilagay ko ang isa kong kamay sa aking pagkalalaki na kasalukuyang nagagalit. At habang tinitignan namin ang isa’t-isa, sinimulan ko na rin ang laruin an sa akin. “Yes! Ganiyan nga, Arthur. Sige pa…” Dinig kong pagsasalita niya.

Lumipas pa ang mahigit bente minutos, nang biglang inalis ni Kurt ang kaniyang pagkalalaki sa aking likurang parte at agad na lumipat sa aking mukha. Kitang-kita ko sa malapitan ang mapula at malinis niyang pagkalalaki. Laking gulat ko na lamang ng agad na isinubo sa akin ni Kurt iyon at naramdaman ko na lamang may mainit na likidong lumabas mula sa kaniyang ari sa loob ng aking bibig.

“Grabe, sobra akong nag-enjoy,” bumagsak ito sa aking tabi matapos niyang hugutin sa aking bibig ang kaniyang pagkalalaki, “ganito talaga ako. Gusto ko ako ang kumikilos sa mga callboy na isinesex ko. Gusto ko lang sila na maangkin, at masarapan sa kargada ko.” Tugon niya sa akin.

Wala akong nagawa kundi ang lunukin ang likidong iniwan sa aking bibig ni Kurt. Kahit na nandidiri ako sa ginawa niya iyon, wala pa rin akong karapatan na mandiri—dahil ito ang trabaho ko, dapat ang pagpapaligaya lamang ang nasa isip ko.

Nang wala itong narinig na salita sa akin, naramdaman kong bumangon ito at may kung anong bagau ang inaabot sa kaniyang bag, “Ito ang bayad ko sa ‘yo,” pag-abot sa akin ng Kurt ng sampung-libong piso, “bayad ko sa kakaibang sarap na ibinigay mo sa akin . Hanggang sa muli.” Pagpapatuloy niya.

“Salamat rito,” nahihiya kong pagsasalita sa kaniya, “nag-enjoy rin ako sa ginawa mo sa akin. Sabagay, ito naman ang trabaho ko—ang bigyan kayo ng maayos at masarap ma serbisyo.” Tugon ko sa kaniya.

“Yeah!” Simpleng sagot niya sa akin. Matapos iyon, dahan-dahan akong tumayo sa aking pagkakahiga habang hawak-hawak ko ang perang ibinayad niya sa akin. Isa-isa kong muling isinuot ang damit ko at kinuha ang bag na nasa lapag.

“Sige na, mauuna na ako. Salamat muli.” Tanging pagtango lamang ang naging sagot niya sa akin. Matapos iyon, marahan kong isinara ang kuwarto niya at dahan-dahan akong naglakad palabas ng motel.

Habang naglalakad, tinitignan ko ang perang ibinayad sa akin ni Kurt. Sa isang gabing puno ng sarap at hapdi, dulot ng pakikipagtalik ko sa lalaki, malaking halaga ang naging kapalit. Ganito nga ba talaga ang totoo kong halaga? Ng buo kong pagkatao at dignidad? Napahinto na lamang ako sa aking paglalakad ng may isang tao akong nakita.

“Akala ko ba, tumigil ka na sa ganitong trabaho mo, Arthur? Alam ba ito ng ‘nobyo’ mo? Baka naman, tumatakas ka sa gabing natutulog siya, para lamang makatikim ka ng iba’t ibang putahe?

“Paano kaya kung sabihin ko sa kaniya ang lahat? Sabihin ko sa kaniya na, ‘ang nobyo mo ay nagpapakasawa sa gabi habang nagpapalogay ng ibang lalaki. Kapalit ang malaking halaga kahit kapalit pa noon ang mababa niyang pagkatao at dignidad’, ano kaya ang magiging reaksyon niya? Ano sa palagay mo, Arthur?”

“Hindi, Hanz. Hindi mo gagawim ang bagay na ‘yan. Huwag na huwag kang magkakamaling sabihin iyan kay Archie.”



Callboy's Duty: Arthur Rodriguez [BOYXBOY] [R+18] [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon