THE ONE THAT GOD ALLOWED

CHAPTER 42

Celestine Marianne's POV
Nagkakasiyahan pa kaming lahat dito sa reception nang bigla na lang akong hinila ni Christian Paulo.

"Bakit? Anong gagawin natin dito?" Tanong ko.

Agad siyang may hinugot na isang maliit na kahon mula sa kaliwang bulsa ng kanyang suit. Bigla akong Kinabahan sa susunod na mangyayari.

"May itatanong sana ako." Sabi ni Paulo. "Ano?" Tanong ko sa kanya.

Lumuhod siya sa aking harapan.

"I've been thinking about doing this thing since July 16. And ngayon lang talaga ako nakaipon ng lakas ng loob para magtanong. For the past seven years, I was never a priority to you. It has always been God, your family, your work and me. I've accepted that for almost 8 years now. I'm hoping that you'll accept me to be part of your family for the rest of your life. Will you?" Tanong niya sa akin.

Biglang may tumulong likido mula sa aking mga mata.

"YES!!!!!!!!" Sigaw ko. Agad naman siyang tumayo at tsaka niya ako niyakap matapos ang tagpong iyon.

Bumalik kami sa loob ng reception pagkatapos ng pangyayaring iyon.

"Thank you for saying yes, sweetheart." Sabi ni Paulo. "Anything for you, sweetheart of mine." Sagot ko.

"O kayong dalawa, san kayo..." Hindi na natapos ni Cassandra ang sasabihin niya dahil nakita niya ang kumikinang na diyamanteng singsing sa kamay ko. "Uy, luh. Susunod na kayo? Luh sila." Sabi niya pa. "Oo pero siyempre paghahandaan pa yan ano. Wag kang mag alala. Malay mo sumunod ka na rin." Sabi ko sa kanya. "Hoy grabe uunahan ko pa si Mariella, ganon?" Sabi niya. "Maaari." Sagot ko. "Hindi naman imposible pero pwede din. Hindi natin malalaman hangga't hindi pa nangyayari." Sabi ni Joyce.

"Oh, so you're finally stepping your relationship to the next level?" Tanong ni Nicomaine. "Yes. Congratulations to the both of you. Mag baby na kayo kaagad para may pamangkin na kami. Para may baby na rin ang barkada." Biro ko. "Halla siya, maghintay tayo. Darating din yan ano." Sabi ni Richard. "Tsaka hindi naman kami nagmamadaling magkaanak binibini. Mas gusto muna naming libutin ang mundo. Pagkatapos ng ilang buwan, nais naming magtungo sa italya para mamasyal." Dagdag pa niya. "Teka nga, tans, wala ka namang nababanggit na nais mong magtungo sa italya sa mga susunod na buwan." Nagtatakang tanong ni Nicomaine kay Richard. "Sasabihin ko pa lang dapat sa'yo mamaya ang patungkol sa plano kong iyon ngunit dahil sa pagsabi nilang gusto na raw nilang magkaroon ng pamangkin, sinabi ko na gusto muna nating i- enjoy ang company ng isa't isa." Sabi ni Richard kay Nicomaine Dei. "Sabagay nais ko ring makapunta sa italya. Kaya sige subukan nating bumiyahe sa mga susunod na buwan." Sabi ni Nicomaine. "Pwede bang sumama?" Tanong ni Cassandra. "Oo naman. Pero huwag muna ngayon. Wag muna kayong sumama kapag nagtravel kami ni MaMaine para sa honeymoon namin dahil alam niyo na..." Sabi ni Richard sabay bigay kay Nicomaine ng nakakalokong tingin. Yung tingin na mang- aasar pero may halong paglalambing sa dulo with matching kagat- labi. "Ano na namang iniisip mo?" Tanong ni Nicomaine. "Sasabihin ko na lang sa'yo pagpasok natin mamaya sa kwarto." Sabi ni Richard. "Alam ko na kahit hindi mo pa sinasabi. Alam mo grabe ka. Pero gusto mo yun?" Tanong ni Nicomaine. "Oo. Nagugutom kasi ako kaya lang.... *Whispers* Ikaw ang gusto kong kainin e. Pwede na ba?" Sabi ni Richard. "Aba oo naman tans:). Legal naman na tayo. Walang problema. Sige subukan nating kainin ang isa't isa mamaya. Mukbang version 2.0. " Sabi ni Maine. "Kayong dalawa, doon na kayo gumawa na kayo ng bata." Sabi ni Lucas. "Lucas yang bibig mo hoy. Ang daming tao tapos ganyan ang mga sasabihin mo?  Dahan dahan naman." Suway ni Cassandra sa kanyang nobyo. "Sabi ko nga, mananahimik na ko, love." Sabi ni Lucas. Si Cassie lang ang makakapagpatahimik sa kanya. "Una na kami sa inyo ha?" Paalam ng mag asawa. "Sige! Enjoy." Sabay sabay naming sigaw.