La Muerte #3: Hiraeth (COMPLETED)

Kabanata 1

Adelaide

NANG magmulat ako ng mga mata ay nasa isang lugar ako, maraming kama at may mga taong nakahiga roon kasama ng mga bantay nila at kurtina lamang ang naghahati sa bawat higaan.

"Uy ganda!"

Salubong saakin ng lalaking sa pagkakaalala ko ay tumulong saakin kagabi. Mas nakikita ko ngayon ang itsura niya kumpara kagabi. Matangkad siya at malaki ang pangangatawan, maputi at medyo namumula ang balat, makapal ang kilay, matangos ang ilong itim ang kulay ng buhok at asul ang mga mata.

He has defined jaw and some facial hair, siya palang ang nakikita kong ganito ka gwapo sa personal, kadalasan kasi ay sa tv lang. Muka siyang artista sa mga hollywood films na pinanonood namin kaya medyo natutulala ako.

Parang hindi siya taga pilipinas pero diretso ang pagtatagalog niya na may katigasan pa sa pagsasalita.

"Ayos ka na? Anong nararamdaman mo?"

Tanong niya sa baritonong boses, buo iyon---sabagay at nakapagtataka nga naman kung ang laki niyang tao ay napakatinis naman ng boses, hay nako Adelaide.

"U-Uhh okay nako."

Ngiti ko, saglit itong natigilan roon saka napakamot ng batok.

"Ang taas ng lagnat mo kagabi pero mabuti at bumaba kaagad, sabi ng nurse eh pwede ka na daw umuwi at magpahinga pag gising mo hehe."

Ngumuso itong hindi makatingin saakin.

"Artista ka ba?"

Tanong ko, napatingin siya saakin saka proud na proud na ngumiti, litaw na litaw tuloy ang malalim na dimples niya na lalong nagpagwapo sakaniya.

"Alam kong nakakagulat miss ganda---"

Pinutol ko iyon.

"Adelaide."

Sambit ko, he blinked.

"Adelaide...."

He smiled then looked at me, he cleared his throat.

"Nakakagulat mang isispin Adelaide, kasi diba nga napaka gwapo ko? pero hindi ako artista, sakatunayan eh may nagshooting dito noon, naging extra ako kaso tinaggal din ako kinabukasan, sa sobrang gwapo ko kasi akala nung mga tao eh ako daw yung bida."

Iling iling na sabi niyang nagpatawa saakin.

"Ang kapal pala ng muka mo."

Ngiti kong nagpasimangot sakaniya, nanlaki ang mata ko nang marealize ang sinabi at agad na tinakpan ang bunganga, ang sama naman non!

"Bakit parang mas masakit dahil ang inosente ng pagkakasabi noong ikaw?"

Nguso niya, napakamot ulo ako roon.

"Sorry sorry!"

Tarantang sabi ko.

"Hmp! Ayoko nga."

Arte niyang nagpakunot ng noo ko.

"Sorry na nga."

Nakangusong sabi ko, nakasimangot padin ito.

" Kiss muna."

Saad niya sabay pikit at nguso, natatawang iniharang ko ang palad ko sa labi niya.

"Seryoso nga."

Reklamo kong malakas na na nagpatawa sakaniya, pinagtinginan tuloy kami, nakakahiya!

"Syempre joke lang---pero kung gusto mo pwede din nating totohanin."

Ngisi niya sabay taas baba ng kilay, napasimangot ako doon.

"Ang landi mo naman."

Komento kong nagpatawa lang sakaniya, ang saya naman niya ata?