La Muerte #3: Hiraeth (COMPLETED)

Kabanata 15

Adelaide

"Ano?! kayo na ng babaeng iyan?!"

Kunot noong sambit ni Ate Rosing habang matalim ang tingin saakin. Napayuko lamang ako at akmang bibitawan ang kamay ni Ezekiel ngunit hinigpitan lamang niya ang paghawak doon.

"May pangalan siya ate."

Saad ni Ezekiel, umirap lamang sa hangin si Ate Rosing.

"Alam mong gusto ko si Bela, Ezekiel Josiah!"

Inis na sabi nitong nagpalalim sa gitla ng noo ni Ezekiel.

"Edi ikaw ang manligaw, basta kami ni Laide."

Iritang saad nito na lalo lang nagpatalim sa titig saamin ni ate Rosing.

"Kung kailan nagbalik na sya! gusto ka niya! may pagkakataon kang makipagbalikAN tapos yang babaeng yan lang ang pipiliin mo?!"

Panduduro nito, hinawi iyon ni Ezekiel.

"Huwag mong dinuduro si Laide, siya lang ang gusto ko, wala akong pakielam kung gusto ako ni Bela, hanggang pagkakaibigan lang ang kaya kong ibigay, sana maintindihan niyo na Laide na ang mahal ko, walang Bela, walang kahit sino, si Laide lang."

Mariing sambit nito, nakagat ko ang labing napayuko, dahil saakin ay nag aaway ang magkapatid.

"Hindi nakakain ang pagmamahal! Kita mo sila nanay?! mahal daw nila ang isa't isa pero ano tayo ngayon? nga nga!  kung magkakagusto ka rin lang, doon na sa mapera! maging praktikal ka naman! pabigat ka na nga tapos ganito pa?! putang inang buhay to sawa nako sa hirap!"

Sigaw niya, malamig siyang tinitigan ni Ezekiel, pinisil ko ang kamay niyang umiling na nagpabuntong hininga lang sakaniya.

"Huwag mong pagsasalitaan sila nanay ng ganyan! kung hindi nila pinili ang isa't isa, wala ka na ngayon dito ate! Hindi ko kailangan ng kahit sino para pakainin ang pamilya ko, hindi tayo pinalaki ni nanay para lang manlimos at manggamit. Maiaahon ko itong pamilya natin sa hirap ate, at kung pabigat man ako ay lalo tayong walang makakain ngayon. Si Laide ang gusto kong makasama sa buhay, sana respetuhin mo ang desisyon ko, respetuhin mo si Laide, kasi nirerespeto ka niya. Kung hindi ay ko ang makakalaban mo."

Mariing sabi ni Ezekiel saka iginiya na ako papasok ng bahay.

"O-okay lang ba yun? baka nasaktan si ate Rosing sa sinabi mo? ayokong magkagalit kayo Ezekiel."

Tanong ko nang makapasok kami sa loob. Ezekiel smiled and patted my head.

"Magiging okay din kami mamaya kapag naabutan ko na siya ng pera, dadagdagan ko nalang. Huwag kang mag alala Laide, magiging okay din ang lahat."

Ngiti niya, napasinghap ako nang kunin nito ang kamay ko at halikan ang likod non, nakagat ko ang labing napangiti.

"Jusko salamat naman at nakauwi na kayo! buti at nag text kayo kanina, alalang alala ako kahapon!"

Salubong saamin ni nanay saka ibinuka ang kamay, nakita kong payakap na si Ezekiel, pero nilagpasan siya ni nanay na mahigpit akong niyakap.

"Nanay, bakit siya lang ang niyakap niyo."

Nakangusong reklamo ni Ezekiel, natawa doon si nanay.

"Aysus tampururot naman itong baby damulag na ito."

Natatawang sabi ni nanay na niyakap din si Ezekiel, natawa si Ezekiel saka humalik sa noo ni nanay.

"Love you nay!"

Ngiti niya, nakita ko ang galak sa muka ni nanay nang sabihin iyon.

"Nako itong anak ko, naglalambing kararating lang eh!"