Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Jin kafayı falan mı yedin sen alo?!Sana diyorum!"
Hoseok elindeki ilacı ağzıma atmaya çalışırken kaşlarımı ciddiyetle çatmış dudaklarımı birbirine bastırmıştım. Uçağa bineli sadece iki dakika olmuştu. Hoseok ve Yoongi pencere yanında bense yanlarında koridor tarafındaydım. Uyumam için yanında güzel bir ilaç getirmişti ama içmemek için direniyordum.
"Dostum üzerime boşalmanı bu arkadaşlığın kaldırabileceğini sanmıyorum." dedi Yoongi ciddiyetle. Boynundaki yastık ve üzerindeki pijamalarıyla fazlasıyla hazırdı uyumaya. Hoseok film açmıştı ve benim ilacı içmemi bekliyordu.
"İçmeyeceğim yanına gideceğim." dedim huysuz bir çocuk gibi.
"Yahu adam yüzlerce insanın canını taşıyor. Adamı bir sal saçmalama. İnerken yakalarsın nasılsa konuşursunuz."
Kaşlarım büzüştü. Elindeki ilacı alıp önümdeki boş meyve suyu şişesine dökerek huysuzlanmaya devam ettim.
"Abi sen kaşınıyorsun. Ne halin varsa gör bak bize hallenmede."
Yoongi huysuzlanarak göz bandını taktığında Hoseok pes ederek koltuğunu ayarladı. Bense uçuş anonsunda onun sesini dinlemek için kulak kesildim.
"Ben pilotunuz Kim Taehyung. Uçuşumuzun hafif geçmesi için elimden geleni yapacağım. Kalkışımızın ardından gelecek olan anonsa kadar kemerlerinizi çözmemenizi rica eder, iyi yolculuklar dilerim."
Anonsla birlikte sesini işittiğimde içim kıpırdamaya başlamıştı. Yerimde oturmak yavaş yavaş ızdırap olurken içmediğim uyku ilacı için inceden bir pişmanlık yaşar gibi olmuş, bakışlarım sol bileğime taktığım bilekliği gezip derin bir iç çekmiştim. Hoseok dayanamayarak kulaklığını çıkarıp ofladı.
"Jin sen bu adama abayı falan yakmış olmayasın? Yani normal değil bu tavırların. Alt tarafı sikiştiniz ve sabah yoktu yanında. Abartmıyor musun?"
Gözlerimi devirdim.
"Alt tarafı sikişmedik biz, seviştik diyorum. Arada fark var tamam mı? Bebeğim dedim ben ona. İçimden geldiği için öyle dedim. Eve götürdüm onu otele değil."
Gözlerini kısıp başını iki yana salladı.
"Adamı tanımıyorsun. Belki de nişanlı. Belki evli. Belki sadece bir kaçamak yapmak istedi. Numarasını bile vermedi. Kaç kez karşılaşmanıza rağmen hem de."
"Üç dedim." Anlamayarak kaşları havalandığında cevapladım. "Kaç kez karşılaşmanıza rağmen dedin ya işte o üç."
"Yuh! Saplantı olmasına şu kadarcık kalmış." Dedi parmaklarını kıstırıp. Bakışlarımı devirip yeni anonsu dinlerken stresle ensemi ovaladım.
