•22.Bölüm•

11.6K 427 337
                                    


Bende bende seni çok seviyorum demek istedim ama diyemedim ateş sanki aklımı okumuş gibi tekrar söze girdi.

-biliyorum şuan beni duyuyorsun, karışıklık vermek istiyorsun, beni sevdiğini söylemek istiyorsun ama ben bunu biliyorum senin söylemene gerek yok sende beni seviyorsun kızıl kafa ve sonsuz seviceksin...

2 gün sonra

Ateşin bağırma sesleri geliyordu biraz daha dikkatli dinlediğimde doktora bağırdığını duydum.

-iki gün lan iki gündür Gözlerini dahi açmadı.

-Ateş bey skain olun birazdan kendine gelir hasta şuan başka hastalarla ilgilenmem gerek geçmiş olsun.

Kapı açılıp kapanma sesi duydum, Gözlerimi hafifçe araladım, beyaz tavanla karşılaştım, ışık gözüme vurunca geri kapattım biraz ışığa alışması için daha sonra tamamen açıp camdan dışarı bakan ateşe döndüm, günlerdir koşuşmadığım için boğazım kurumuş, kısık sesle ateşe seslenmiştim.

-Ateş

Anında bana dönüp büyük adımlarla ynaıam gelip serum takılı olan elimi avuçlarının arasına alıp öptü.

-iyimisin?

-su verirmisin?

Hemen oturduğu yerden kalkıp masanın üzerindeki sürahiden bir bardak su doldurup yanıma geldi.
Yavaşça sırtımda tutuşarak oturu hale getirdi ve bardağı dudaklarıma götürdü, biraz içtikten sonra geri çekildim.

Bardağı masaya koyup bana baktı sonrada koluma, baktığı yere baktığımda derin bir nefes aldım iki gündür kokum niye acıyor diyordum, mehersem kolum yanmış. Tekrar o anı hatırladığımda gözlerim sulandı, ateş göz yaşlarımı silip kızdı.

-acıyor mu?

Kafamı iki yana sallayıp konuştum.

-iz kalır mı?

Bir süre hiç bir şey söylemeden gözlerime baktı ardından tekrar konuştu.

-bilmiyorum doktor gelince sorarız.

Kafamla onayladım kapıdan içeriye begümle ona döndüm yanıma gelip sıkıca sarıldı, ağladığı o kadar belli oluyordu ki gözleri kan çanağı gibi kızarmış, göz altları morarmış ve burun ucu kızarmıştı, benim yüzümden hiç kimsenin üzülmesini, ağlamasını istemiyordum çok sinir oluyordum...

4 gün sonra...

-anne gerçekten iyiyim ben

-sus kız zaten ben yokken baya bir kilo vermişsin

-tamam sustum

Dört gün önce hastaneden çıkmıştım şuna gayet iyiydim kolumdaki yanık izi hariç doktorun dediğine göre aşırı derecede yandığı için kremlerle belki üç, belki dört seneye kadar anca geçer dedi, o kadar büyük değil ama fazlasıyla belli oluyordu o yüzden sargıya sarıyordum.

Ateş ise dünden beridir hiç yanıma gelmemişti şirketlerinde bir ajan mı ne varmış onun için şirkette sabahlıyordu birileri bilgileri Serkan denilen piçe söylüyormuş.

Babam ve mirza gelmemişlerdi sadece annem gelmişti yanıma, babam ne kadar ısrar etsede gelmesini istemedim, üzülmesin istedim.

Annem odamdan çıktıktan sonra saate baktım baya geç olmuştu on ikiye geliyordu, telefonunun çalmasıyla elime aldım serdar niye arıyor ki, ateşin en güvendiği adamlarından biriydi bir şey olursa ateşe ulaşamazsam, onu ararım diye telefonuma kaydetmişti,açıp kulağıma götürdüm.

Ateşin Kızılı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin