•50.Bölüm (FİNAL)•

8.4K 280 74
                                    

İyi okumalar..

Ağlama sesleriyle gözlerimi araladım iki gün önce hastaneden eve gelmiştik ama iki günde anca ya 8 saat uyumuştum ya uyumamışım.

Aras ve Arya gündüzleri gıkı çıkmaz geceleri ağlamaya başlıyorlardı şimdi acaba hangisi ağlıyor yatakta doğrulup yan tarafta ki beşiğin yanına gittim genellikle Aras ağlardı ve şimdi de o ağlıyordu Arya yı uyandırmadan Aras'ı kucağıma alıp kafası boynuma gelicek şekilde durdum.

-annem sen niye ağlıyorsun ya

-yine mi?

Arkamdan gelen sesle Ateş'e döndüm yatakta yarı açık gözleriyle bana bakıyordu kafamı aşağı yukarı sallayıp yatağa oturdum Aras susmuş öylece kısık bakan gözleriyle etrafa bakıyordu.

-acımıştır belki

-Ateş yarım saate nasıl acıksın

-olsun sen yine de ver

Kafamı sallayıp üstümde ki swetshırt'i sıyırdım..

Cidden acıkmış kıtlıktan çıkmış gibi süt içiyordu sanırım evin oburu Aras olucaktı.

-bak ben sana dedim

-ama yani yarım saate nasıl acıksın ki

Ben bilmem anlamında kafasını omzuna yatırıp geri düzeltti yatağa geri yatıp bana doğru dönerek gözlerini kapattı uyuyacak mı yani?
Onu dürttüm ama hiç buralı bile olmadı haspama bak ya.

-Ateş kalksana

-sen bakıyorsun işte ben biraz uyuyayım

-Ateş ya kalk sanki ben tek başıma yaptım

Oflayarak kalkıp yanıma oturdu Aras kucağımda uyuya kalınca üstümü düzeltip yataktan kalktım beşiğine koyup üzerini örttüm Arya ya da bakıp yatağa geri döndüm Ateş çoktan geri yatağa yatmıştı bile.

Yatağa geçip kafamı göğsüne koydum çok uykum vardı

-sonunda uyudu iki gündür sana doğru düzgün sarılamıyorum bile

-özledin mi?

-özledim güzelim

-yapıcak bir şey yok Ateş umarım sabaha kadar kalkmazlar

-hadi uyu sen kalkarlarsa ben bakarım

Kafamı sallayıp kendimi huzurla uykunun kollarına bıraktım..

Gözüme vuran güneşle gözlerimi araladım esneyip kafamı yan tarafıma çevirdim gördüğüm manzarayla gülümsedim. Ateş, Aras ve Arya yı yatağın üzerine koymuş seviyordu onların tarafına dönüp gülerek onları izledim Aras hissetmiş gibi bana bakıp yatakta kıpırdandı. İki gün sonra ilk defa bu kadar uyumuştum asla hiç bir şekilde uyutmuyorlardı.

Yatakta doğrulup yanımda olan Aras'ı kucağıma aldım boynunu burnuma götürüp koklayarak öptüm mis gibi bebek kokuyordu.

-Günaydın güzelim

-günaydın sen ne zaman uyandın ki?

-yarın saat oluyor

-beni niye uyandırmadan ki belki acıkmışlardır.

-sen sütünü sapıp biberonlara koymuştun ya onları verdim

Komodinin üzerinde ki iki biberon eline alıp ban doğru salladı gülümsedim demiştim Ateş çok güzel bir baba olucak ve olmuştu da herkese kendini hayran bıraktıracak bir baba olmuştu..

Ateşin Kızılı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin