Ateşin Kızılı

•28.Bölüm•

Mavi giyer deniz olursun.
Yeşil giyer bahar olursun.
Kim bilir bir gün beyaz giyer benim olursun...

Alayla sırıtıp alt dudağımı düşlerimin arasına aldım sonra serbest bırakıp gülerek konuştum.

-senin mi olurum?

O da aynı şekilde sırıtıp bana yaklaşarak konuştu.

-hıhım

Biraz daha yaklaşıp aramızdaki mesafeyi kapattım dudaklarımı kulağına değdirerek konuştum.

-sen onu rüyanda bile göremezsin

Bozulmuşçasına suratıma baktı göz kırpıp geri çekildim.

-hadi gidelim ben daha Eşyalarımı topluyacağım

-eşyalarını neden topluyorsun?

Bana tek kaşını kaldırmış bakıyordu gözlerimi devirerek konuştum.

-İstanbula dönüyorum ben

-dönmüyorsun ben ne zaman dönersem sende o zaman dönüceksin

-biliyormusun seni takmıyorum

-öyle mi?

-aynen öyle

-peki tamam bin arabaya geliyorum

Kafamla onaylayıp arabaya bindim, ateş telefonunu cebinden çıkarmış biriyle konuşuyordu.

Beş dakika sonra yan tarafın kapısı açılıp kapandı.

-Sonunda geldin Ateş ya kimle konuştun bu kadar uzun?

-sanane

Tek kaşımı kaldırıp söylediği şeyi idrak etmeye çalıştım

-banane öyle mi?

-öyle

Gözlerimi onsna çekip yolu izlemeye devam ettim bu adam bildiğiniz öküz, kaba ve olmazımız odun.

Araba durunca geldiğimiz yere baktım anlamamışçasına ateşe döndüm.

-Ateş ne işimiz var sahilde eve gidicektik?

-in hadi işim var sonra eve döneriz

-of ateş beni bıraksaydın hem ben niye seninle eve dönüyorsam?

-çünkü beni hala seviyorsun.

-ımm yanlış söyledin ateş seni seviyordum eskiden bir yıl önce

Anlamazca bir bakış atıp arabadan indi, çantamı omzuma takıp bende arabadan indim iyi de ateş tekneye biniyordu, bindiği teknenin karşısında durup ona baktım başımı noluyo dercesine salladım.

-ver elini

-Ateş ya beni...

Sözümü tamamlayamadan ateş ellerini belime dolayarak beni tekneye çekti.

-Ateş bırak beni ya sen napıyorsun

-seni kaçırıyorum beni affeden kadar burda inmek yok

-yok ya bak bakalım nasıl iniyorum

Tam arkamı döndüğüm sırada tekne çalışmaya başladı ateşe döndüğümde dümenin başına geçmiş tekneyi çalıştırmıştı.