Gülümseyerek ayrıldım ondan, emindim burası bana çok iyi gelicekti ve içimde hala ateşe dair sönmeyen aşk sönücekti, söndürücektim, unutucaktım...
Romanya'ya geleli bir gün olmuştu şuan mutluydum, keremin evinde kalıyordum, tabi begümün bana kızması hariç, ondan iyi bir azar işitmiştim, ateş beni her yerde arıyormuş ama begümü sıkı sıkı tembih ettim ateşe burda olduğunu söylerse onunla konuşmazdım diye oda ağzını sıkı tutucağına dahil söz vermişti.
-alev gelsene içeri bahçede ne yapıyorsun
-geldim
İçeri girip koltuğa oturdum kerem açıklama bekliyordu tabi bende olsa bende beklerdim apar topar gelmiştim.
-anlat hadi
-neyi anlatayım
-yapma Allah aşkına sen apar topar gelemezsin ne oldu?
-canımdan çok sevdiğim, onun yerine ölebileceğim kişi, bana güvenmedi, beni aşağıladı, herkes bana nefretini kustu neden biliyor musun, onu düşmanının ajanı olduğumu sandı, bana değil korumasına güvendi, bana değil kamera kayıtlarına güvendi.
-nasıl yani
-yanisi yok işte benim ajan olduğumu düşünmüş ateş
Onu düşününce tekrar gözlerim doldu ben böyle değildim, ben ondan önce güçlü biriydim, yalnızca ona yenildim.
Kerem gelip bana sıkıca sarıldı.
-ben sonsuza kadar yanındayım ağlama
-kerem ateş'in beni bulmaması lazım bir şeyler yapabilirmisin?
-şöyle yapalım ben bir kaç avukat arkadaşlarımla konuşayım soyadını değiştirelim seni bulamaz eğer çok güçlüyse bulur.
-ne kadar beni ondan saklayabilirsen, izimi kaybettirirsen, gücün ne kadara yetiyorsa o kadar yap, başını belaya sokma.
-hadi gel yukarıda dinlen
Kafamla onaylayıp odaya çıktım, odadaki banyoya girip aynada kendime baktım göz altlarım şişmiş, morarmış.
Gözlerim boynumdaki kolyeye takıldı elimi boynuna götürüp kolyenin ucunu sıkıca tuttum çıkaramazdım, daha ateşi bile kalbimden çıkartamadım ki.
Yere oturup gözlerimi sıkıca yumdum gözlerimden yaşlar usul usul akıyordu.
Çok garip bu dünyada her şeyi unutuyoruz ama aşkı asla, kalbimizdeki kişiyi asla.
Duvardan destek alarak ayağa kalktım bir elim duvarda, bir elim boynumdaki kolyenin üzerinde duruyordu.
Yavaş adımlarla yatağın yanına ilerleyip, üzerindeki örtüyü kaldırıp yatağın içine girip ince örtüyü kafama kadar çektim.
Gözlerimi kapatarak ağlamaya devam ettim...
ATEŞ DEMİREL
-Ne demek bulamadık lan bu kız yer yarıldı içine mi girdi siktir git her yere bak gerekirse ülke dışına çık ama bul.
-Emredersin abi
Diyip odadan çıktı Polat, çıldırıcam yok hiç bir yerde, tüm suç bende onu dinlemeden, hiç bir şey yapmadan canını yaktım.
Kapı açılınca araya döndüm oğuz, savaş ve mert gelmişti, hepsi birer koltuğa oturup mert konuşmaya başladı.
-abi yok yok yok hiç bir yerde yok
![](https://img.wattpad.com/cover/257468700-288-k623750.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşin Kızılı
General Fiction[Tamamlandı] ✅ Yavaş adımlarla yanına doğru ilerledim topuklu sesini duymuş olucak ki kafasını kaldırıp bana baktı baştan aşağı süzüp donmuş bir ifadeyle bana bakıyordu. Yutkunduğunda gözlerim adem elmasına kaydı yukarı aşağı inişini. Derin bir ne...