•47.Bölüm•

4.4K 236 32
                                    

İyi okumalar..

-ikiz bizim iki tane çocuğumuz olucak öyle mi?

Ateş'in bana sorduğu soruyla gülerek Kafamı salladım gülerek ekrana baktı eğilip yanağımı öptükten sonra gözlerime baktı doktor burda olduğu için sevinemiyordu. Gözümden akan bir kaç damla yaşı silip gülerek Ateş'e baktım bir dakika Ateş Demirel'i gözleri mi dolmuştu yoksa bana mı öyle geliyordu, baba oluyor kızım sonuçta hem seninde gözlerin doldu.

🖇️

Doktorun bize ikiz çocuklarınız olucak dediğinden beridir Ateş yerinde duramıyor bana sarılıp duruyordu.

-Ateş yeter aam bak sarılmamdan sıkıldım artık

-umrumda değil.. Alev iyi ki hayatıma girdin senle neredeyse 2 senedir taşınıyoruz iyi ki diyorum izmirden gelmişim iyi ki Demirelde ki eve taşınmışım.

Neredeyse 2 yıl olucaktı Ateşle tanışmamız aklıma gelen anılarla gülümsedim.

♟️

mahalleye girdim her yer dolu siyah takım elbiseli adamlar vardı.

Evimin önüne geldiğimde ateş'in evine baktım kapının önü dolu koruma vardı ve daha önce hiç görmediğim üç adam adamlar Bana döndüğünde istifini bozmadan onları izlemeye devam ettim. Gözleri geldiğim yere çevirdiklerinde merakıma yenik düşüp bende döndüm tabi ki ego yığını ateş Demirel.

Gözlerini bana çevirdi bir süre beni süzünce kafamı eğip kendimi baştan aşağı süzdüm yarım sporcu atlet ve siyah kısa bir tayt vardı tekrar gözlerine baktığımda olumsuzca başını salladı dudaklarını aralayarak konuştu.

- giyinmeyi unutmuşsun

-Bana mı dedin

Ellerini iki yana açıp mahalleyi süzdü sonra bana dönüp tekrar konuştu.

-senden başka çıplak birisi göremiyorum

Gülme sesleri gelince sağıma döndüm ateşin korumları ve daha önce hiç görmediğim üç adam seslice gülüyorlardı, Kaşlarımı çatıp konuştum.

-birincisi bunda gülünecek bir şey göremiyorum, ikincisi sana gelelim ateş gördüğün gibi spor kıyafeti bunlar.

Bu sefer de ateş sinirlenmiş ben ise gülüyordum ateş bakışlarını benden çekip üç adamın yanına gitti teker teker sarılıp geri çekildiler.sarışın ela gözlü olan adam konuşmaya başladı.

-abi özledim valla seni

-ben hiç özlemedim savaş niye geldiniz

Bu sefer de esmer olan adam beni göstererek konuştu.

-yenge mi?

Ateş bir süre bana baktı gülerek sonra savaş denen adama döndü.

-yok hem benim kırmızı kafalarla işim olmaz

Ateşin Kızılı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin