•44.Bölüm•

4.8K 241 118
                                    

İyi okumalar..

Kaşlarımı çatarak ona baktım ne demek yanlış olan şeyleri doğru yutmuş, Ateş'e haksızlık yapmış biri derken Ateş'e nasıl bir haksızlık yapmış olabilirdi ki?

🖇️

-sen Ateş'e nasıl bir haksızlık yapmış olabilirsin ki?

-bilmesen daha iyi neyse ben gideyim.

Ayağa kalktığında hemen bende kalkıp kolunu tuttum bir şeyleri yarım anlatarak gidemezdi.

-Sana bir soru sordum Serkan sen Ateş'e ne gibi bir haksızlık yaptın anlat yeter öğreneyim her şeyi Ateş zaten sır kutusu gibi bana hiç bir şey anlatmıyor ordan Burdan yarım yamalak şeyler duyup öğreniyorum.

-Babam, babamı Ateş öldürdü sanıp bu zamana kadar onunla uğraştım düşman oldum.

-bir dakika babanın ölümüyle Ateş'in bir bağlantısı yok değil mi o öldürmedi.

-Evet Ateş öldürmedi ben bunca zamana kadar öyle sanmışım Carlo Seçkin öldürmüş Ateş'in silahını da alıp babamın ölü bedeninin yanına bırakmış biz Ateşle çok yakındık aslında Savaşlarla da çok yakındık kardeş gibiydik her şeyi ben bozdum neyse bu kadar konuşma yeter bu arada özür dilerim.

-ne için özür dinliyorsun?

-seni hani bundan bir yıl önce kaçırıp yaktım.

Aklıma gelince gülümseyip hafif yanık izi kalmış kolumu tuttum sweat'in kolunu katlayıp Serkan'ın gözlerinin içine soktum.

-Bu iz ordan kalma

-gerçekten hiç bir şeyin böyle olmasını istemezdim seni o yangının içinde bırakmak istemezdim.

-sorun yok geçti gitti bir yıl öncesine ait o.

-aramızdaki sorunu hallettiğimize göre şu senin aldatma mevzusuna gelelim Ateş'i iyice dinle o seni aldatmadı bunları Ateş'in anlatması lazım benim anlatmam hoş olmaz iyice dinle Ateş'i ve cekette sende kalabilir.

Yanımdan hızlıca yürüyüp gitti dinlemeden yargılamıştım Ateş'i ama o görüntülerden sonra ne gibi bir mazereti olabilir bakalım. Ev buraya çok yakın olduğu için arabayı boş verip yürüyerek eve gitmeye başladım..

Bahçeye girmemle Ateş ve diğerleri bakış açıma girdi yavaşça yürüyüp yanlarına gittim beni ilk fark eden Ateş oldu hızlıca yanıma gelip beni kollarının arasına aldı.

-Alev sen nerdesin saatlerdir seni arıyorum.

-sahildeydim

-Beni dinlemeden çıkıp gittin eğer ki dinleseydin böyle olmazdı.

-ne dinliyeyim Ateş ya restorana bir giriyorum kızla el elesiniz yemek yiyorsunuz sen düşün birde beni bir adamla öyle görsen sen ne yapardın.

-Alev dinle beni sonra gidiyormusun ne yapıyorsan yap ama önce dinle beni.

-tamam anlat dinliyorum.

Ateşin Kızılı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin