•ÖZEL BÖLÜM 3•

4.4K 197 19
                                    


Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

İyi okumalar..

8 Ay sonra*

Günler, haftaları, haftalar, ayları kovalıyor karnım büyümeye başlıyordu fakat korkuyordum dördüncü çocuk fazlaydı benim için onu tabi doğurmak istiyordum ama çoktu işte bana kalsa bir çocuk bile yeterdi ama hayat, hayallerle kıyaslanamaz.

-Güzelim ne yapıyorsun gelsene yanıma.

Meridvenlerde durmuş salonda oturan Ateş'i izlediğimi yeni fark ediyordum.  Düşüncelerimden sıyrılıp Ateşin yanına yavaş adımlarla ilerleyip oturdum. Anında kollarını bana sarıp bir elini de göbeğimin üzerine koydu.

-sen iyi misin?

-İyiyim. Sadece korkuyorum

-neyden?

-çocuklarıma sana bir şey olur korkusu zaten sabah uyandığımda da içimde kötü bir his vardı

Yanağımı öpüp tekrar konulmaya başlardı

-ben olduğum sürece çocuklarıma ve sana hiç bir şey olmayacak

-söz mü?

Gülümsedi.

-söz

Kollarımı boynuna sarıp göbeğimin izin verdiği kadarıyla Ateşe sıkıca sarıldım

-çocuklar iyimidir sence

-iyileridir bebeğim asıl sen kendini düşün Doğuma iki hafta kaldı doktor her an doğa da bilir dedi

Geri çekilip kafamı olumlu anlamda salladım ve ellerimi göbeğimin üzerine koyup okşadım, hafifçe sırıtarak

-az kaldı

Dedim.

-evet az kaldı ama biz hala cinsiyetini bile bilmiyoruz o kadar inatçısın ki doğumda öğrenmek istiyorum diye tutturdun

-ya Ateş doğumda öğrenelim ama isim bulalım az kaldı

-cinsiyetini bilmiyoruz bebeğim

-olsun biz hem erkeğe hem de Kıza isim bulalım... Aslında benim aklımda bir isim isim var erkek de olsa kız da olsa yakışır

-Neymiş o?

-Asil... çok güzel, çok naif bir isim hem kızımıza hem de oğlumuza yakışır ama sence güzel mi?

Bana bir süre baktıktan sonra saçlarımın arasına öpücük kondurup yüzüme baktı

-olsun Asil olsun

Elini karnıma koyup yavaşça okşamaya başladı

-sağlıklı olsun da ne olursa olsun

Kafamı omzuna yaslayıp bir süre sessizce kaldık. Çocuklarımı özlüyorum Aras'ı, Alya'yı ve Bartu'yu. Doğuma iki haftadan az olduğu be her an doğabilir diye annem onları kendi evine götürmüştü ve iki gündür görmüyorum onları.

-sen iyi misin Alev?

-Ateş ben çocuklarımı özledim gidip alsak mı annemden

-saçmalama Alev her an doğumun başlayabilir o telaşla çocuklar aklımıza bile gelmez ayrıca Annen iki tane çocuk büyütmüş insan üç küçük çocuğa mı bakamayacak... Bak için rahat edecekse görüntülü arayalım.

Cebinden telefonunu çıkartınca heyecanla annemi görüntülü Aramasını bekledim ekranda annemi görmemle Ateşin elinden telefonu alıp kendimi gösterdim.

Ateşin Kızılı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin