•33.Bölüm•

8.1K 348 87
                                    

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

İYİ OKUMALAR..

🖇️

Gözlerimi aralayıp geri kapattım bir süre daha bekledikten sonra açıp yattığım hastane yatağında doğruldum en son olanları hatırlayınca gözlerim doldu.

Babamın mezarında sonra hastaneye gelmiştik ve annemin komaya girdiğini öğrenmiştim.

-alev uyandın mı

Yan tarafıma baktığımda begüm bana endişeyle bakıyordu.

-iyimisin?

-değilim. Değilim iyi falan yoruldum ben begüm bir olay bitince diğeri başlıyor tam her şey düzeldi diyorum hayatım yine tepe taklak oluyor.

Oturduğu yerden kalkıp bana sıkıca sarıldı.

-geçicek kuzum her şey güzel olucak

-geçmeyecek bak babam yok annem yok hiç bir şey eskisi gibi olmayacak, peki mirza ona nasıl anlatıcam.

-ben anlattım

Kapıdan giren ateş'in konuşmasıyla Kaşlarımı çattım ne demek anlattım.

-ben çıkayım siz yalnız konuşun.

Begüm çıkıp arkasından kapıyı kapattı, ateşte ynsına gelip oturdu.

-anlattım ne olduğunu ilk başta üzüldü ama yukarıdan onu izlediklerini söyleyince mutlu oldu ama seni istiyor.

-teşekkür ederim ateş

Ona sıkıca sarılıdım. Ellerini belime koyup saçlarımı öptü.

-iyiysen yanına gidelim

-önce elimi yüzümü yıkayayım sonra gideriz.

Yataktna kalkıp odada ki banyoya girdim elimi yüzümü yıkayıp kenardaki peçetelikten bir kaç tane peçete kopartıp yüzümü kuruladım.

Odaya girip kenardaki koltukta oturmuş ateş'e baktım kaşlarımla kapıyı gösterdim, ayağa kalkıp yanıma geldi kollarımdan tutarak ona dönmemi sahladı.

-bunu sakın unutma hep senin yanındayım, seni asla bırakmayacağım, benden gitmene asla izin vermeyeceğim.

Hafifçe gülüp eşini tuttum odadan beraber çıkıp koridorun sonundaki odanın önüne geldik derin bir nefes alıp kapıyı açtım odanın içimde ki karan'a, begüme ve Savaş'a baktım.

-hadi biz çıkalım

Sanki begüm'ün konuşmasını bekliyorlarmış gibi ayağa kalkıp yanımdan geçerek dışarı çıktılar ateş ben yanındayım dercesine omzumu sıkıp dışarı çıktı ardından kapıyı kapattı. Oda da yalnızca ben ve mirza kalmıştık gözlerine baktığımda bana üzgün bakıyordu.
Yanıma adımlayıp yanına oturdum anında kollarını belime sardı.

-abla annemle babam bir daha gelmiyecekler mi?

Sorduğu soruyla bakışlarımı ondan kaçırdım şuan şurda çığlık atarak ağlamamak için zor duruyordum hafifçe gülüp ona baktım.

-yok annem sadece uykuda gelicek

-peki babam

-babam. Babam gelmiyecek ama seni hep izliyecek hatta şuan bile izliyor.

Ateşin Kızılı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin