25.

2.1K 33 13
                                    

Zet dit muziek op als je een * ziet

Er gaat veel gebeuren in dit lange hoofdstuk :). Veel plezier met lezen.

"Jake"

"Zusje ze hebben me vrij gelaten" hij geeft mij knuffel en ik knuffel hem terug.

"Alex Wooden" zegt hij opeens, we laten elkaar los en ik kijk recht in het gezicht van Alex. "Jake" hij lacht even en loopt naar ons toe "ik heb je lang niet meer gezien" Jake geeft Alex een 'mannelijke' knuffel. Ik kijk met open mond naar Alex en Jake.

"Kennen jullie elkaar" vraagt Alex en hij kijkt mij kant op. "Ze is mijn zusje" beantwoord Jake en hij doet zijn armen over elkaar. Ik zie op zijn onderarm een tattoo. Er staan 4 cijfers erop 1367. Voordat hij de gevangenis in ging had hij die niet.

Wacht had Alex ook niet die nummers op zijn onderarm. Ik kijk naar de arm van Alex en zie de nummers 1367.

"Hoe gaan de zaken" vraagt Jake aan Alex. Ik kijk ze nieuwsgierig aan.

"Welke zaken" vraag ik. Jake wilt wat zeggen maar Alex houdt hem tegen "Hayley zoals ik eerder al had gezegd bemoei je er niet mee" ik kijk geïrriteerd naar Alex waarom wilt hij het niet vertellen. Het kan toch niet zo erg zijn.

Ik laat de jongens alleen en loop naar binnen. Zodra ik binnen ben zie ik Jackson, hij ziet mij ook en loopt naar mijn toe "leuk feestje" hij danst lichtjes mee met de muziek, volgens mij is die ook dronken "hoe lang ben je hier al" ik doe mijn bruine haren achter mijn oren zodat ze niet meer voor mijn gezicht komen.  "Ik denk een halfuurtje geleden" hij neemt een slok van zijn beker.
**
"Dit is ons muziek" roept Jackson wanneer why'd you only call me when you're high op de speakers afspeelt. Ik schiet in de lach en begin mee te zingen met de tekst. Jackson doet precies het zelfde. Hij haalt een hand door zijn haar en kijkt mij lachend aan.
"Well I'm not finished" zing ik lachend "cause you're not by my side" zingt Jackson verder.

Ik krijg het opeens heel erg benauwd en mijn buik maakt rondjes, mijn hoofd raakt duizelig door al het harde muziek. Ik moet hier weg.

"Jackson ik moet gaan" roep ik om boven de harde muziek uit te komen hij knikt en ik loop zo snel mogelijk weg. Ik ren naar mijn kamer en sluit de deur achter me.

Volgens mij krijg een paniek aanval.

Ik krijg mijn ademhaling niet onder controle en mijn handen beginnen te schudden. ik laat mezelf zakken tegen de muur en trek mijn benen op.

"Hayley" hoor ik iemand opeens horen zeggen "Hayley" roept die nog een keer maar ik hoor het niet goed het is een heel wazig geluid. Ik voel opeens een warme hand door mijn haren gaan en een andere hand die op mijn schouder zit.

Alles wordt wat scherper en ik zie een bezorgde Alex voor mij staan. Er is een plukje haar voor zijn gezicht gevallen. Met mijn hand schuif ik het plukje haar weg.

Hij kijkt mij opgelucht aan en ik glimlach kort naar hem. Ik sta op van de grond en ga rustig zitten op mijn bed, Alex bukt een beetje zodat we op de zelfde lengte zijn "heb je dit vaker" hij kijkt mij aan en ik denk na over de keren dat dit is gebeurd "nee niet heel vaak" beantwoord ik zijn vraag, het gebeurt meestal wanneer de emoties te veel worden en ik het niet meer kan volhouden.

"Hoe ken je Jake"

Hij denkt even na voordat hij antwoordt "via via" misschien weet hij dan ook waarom Jake de gevangenis is ingegaan. Ik wil het hem heel graag vragen maar besluit het niet te doen. Hij wilt niet dat ik bemoei met zijn zaken.

"Weetje waarom mijn broer de gevangenis is ingegaan" ik geef mijn dronken kop de schuld dat ik dit toch heb gevraagd .
Mijn vader wou nooit vertellen waarom hij de gevangenis in ging. Maar ik ben nu oud genoeg om het te weten. "Alex ik ben geen klein kind meer je kan het me zeggen" ik veeg de tranen weg zodat hij niet ziet dat ik zo emotioneel ben. "Hayley ik denk niet dat dit een goed moment is" hij staat op zodat we niet meer even hoog zijn. "Alex ik heb het recht om het te weten" ik verhef mijn stem en sta op van mij bed zodat we nu tegenover elkaar staan.

His eyes found hersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu