His eyes found hers

34.

Hayley Brown

Het is moeilijk om me te concentreren op de bal. Ik kijk om mij heen en zie dat de bal aan de andere kant van het veld wordt gespeeld.

Er gaan nare gedachtes door mijn hoofd heen.

De dode mannen
pistolen
drugs
Geld
en bloed

heel veel bloed.

Ik schud mijn getraumatiseerde gedachtes weg en richt me op het voetbal, die door het veld heen wordt geschoten. "Hayley, ga op de bal af" hoor ik mijn coach roepen van een verte. Ik kijk snel naar de kantlijn en zie de coach met een chagrijnen kop mij aankijken.
We staan 0-1 achter, misschien is die daarom zo boos. Logisch eigenlijk.
Ik zou ook boos zijn als we achter staan, maar ik ben er niet bij met mijn gedachtes. Verliezen is nu mijn aller laatste zorg.

Iemand uit mijn team speelt de bal naar mij en ik neem hem netjes aan. Ik kijk snel om mij heen zodat ik weet waar iedereen staat. Er staat helemaal niemand voor mij, dus ik neem de kans om naar voren te rennen met de bal aan mijn voeten.

Wanneer ik dicht bij het doel sta, schiet ik hem.. ze zijn dood, Hayley door jouw
Naast het doel.

Ik knipper snel met mijn ogen zodat de waanbeelden van de dode mannen en Nicole weg gaan.

Naast me zit een levenloze Nicole er stroomt bloed uit haar diepe sneeën. Haar hele lichaam zit onder de bloed zelfs haar rode stijlen haar is roder en bloederiger dan ooit.

De twee enge mannen liggen in het grote doel van de andere team. Ze hebben allebei grote gaten in hun hoofd. Er stroomt daar vel rode bloed uit. De mannen hebben allebei nog steeds hun pistolen in de hand, maar die vallen ook langzaam van hun slappe handen.

Ik open mijn ogen en kom weer in de werkelijkheid. Ik zie geen dode mannen en lieve Nicole op het veld liggen.

Ik kijk naar de zijlijn, met een teleurgestelde blik. Ik zie Alex aan de kant staan en hij kijkt mij aan met een blik die ik niet goed kan plaatsen.

Ik krijg de bal weer aan mijn voeten en ren naar voren. Dit keer wordt ik hard gebeukt en verlies ik mijn evenwicht en bal. Het meisje rent weer weg met de bal en ik sta snel op.

Op de een of ander manier krijg ik de bal weer aan de voet en ren ik met al mijn kracht naar voren.

Hayley wees rustig je kan scoren je kan dit
'Ze zijn dood, de bloed kleeft aan jouw handen' mijn gedachtes wurmen zich door mijn hoofd
Denk aan Alex.

Ik scoor in de kruising van de goal, met de gedachtes bij Alex die mij vast houdt en kust.
Iedereen juicht om mij heen en ik probeer er een glimlach op mijn gezicht te toveren.

Voordat we weer beginnen ren ik naar de zijlijn
"Coach kan ik wisselen" Vraag ik hem
"Ja je kan wisselen met Sara" hij kijkt mij geeneens aan bij het praten hij is te geconcentreerd op het voetbalwedstrijd. Sara loopt naar mij toe en geeft mij een lieve glimlach "mooi gescoord" zegt ze tegen mij voordat ze naar het veld rent om mijn plek over te nemen. Ik glimlach even voordat ik naar de wc's loop.

Ik loop een wc hokje in en doe mijn behoefte. Wanneer ik klaar ben schiet er een flashback voor mijn ogen. Nicole die levenloos op de toiletvloer ligt. Ik knijp mijn ogen hard dicht zodat het nare beeld weggaat, maar het gaat niet weg. Het wordt alleen maar erger. Ik zie alleen maar bloed om mij heen. Ik krijg het benauwd en zak naar beneden mezelf leunend tegen de bebloede muur. Ik trek zo hard mogelijk aan mijn haar hopend dat de beelden weggaan.

Alex wooden

Ik zie Hayley naar de wc's lopen en merk meteen dat er iets niet goed gaat bij haar. Ik kijk even naar de voetbalwedstrijd, maar zonder Hayley is deze wedstrijd fucking saai en besluit om naar haar te gaan, want iets knaagt in mij dat ik moet kijken waar ze is en wat er aan de hand is. Ik loop naar de grote wc's verder op.

Ik hoor zachtjes gemompel in een van de wc hokjes "Hayley" ik klop op de wc hokje waar het geluid vandaan komt. Ik besluit om de deur open te doen en schrik wanneer ik haar opgekropen op de grond zie. Het voelt alsof er een stukje van mijn donkere hart op de grond is gegooid en is verplet. Ik buk snel en leg mijn grote hand op haar schouder. Ze ademt hard te hard en haar armen en benen trillen.

Ze heeft een angstaanval

Ik pak haar trillende handen vast en wrijf met mijn duim over haar hand."Tel tot 3, prinses" mompel ik in haar oor.
"1" haar gebroken zachte stem vult mijn oren "goed zo, ga verder je kan dit" Ik pak haar hoofd vast en leg het tegen mijn borstkas "2" ze houdt mijn hand stevig vast "3". Ik laat haar hand los en houdt het voor haar mond "blaas op mijn vinger" ik voel lucht op mijn wijsvinger en zie dat ze zachtjes blaast op mijn vinger. Ik merk dat haar ademhaling langzamer gaat en wrijf met mijn andere hand haar rug.

Wanneer ze paar keer goed heeft geblazen op mijn vinger leg ik mijn hand op haar betraande wang en draai haar hoofd mijn kant op zodat ze me kan aankijken. Wanneer ze me aankijkt met haar gekwetste ogen heb ik er meteen spijt van dat ik oogcontact met haar heb gemaakt. Ik leg mijn voorhoofd op die van haar en wrijf met mijn duim over haar linkerwang. "Dankjewel" mompelt ze en ik sluit mijn ogen. Mijn hart die elke keer breekt wanneer ik haar gekwetste stem en ogen zie.

Na een tijdje zo te hebben gezeten. Trek ik haar langzaam omhoog. Wanneer we staan legt ze vermoeid haar armen over mijn nek heen en haar hoofd legt ze op mijn borstkas.

Ze wilt een knuffel van me.

Ik leg meteen mijn armen over haar middel heen.
Opeens doet ze iets wat ik totaal niet had verwacht. Ze pakt mijn wangen vast en leunt dichterbij er met haar gezicht. Ze legt haar warme lippen op de mijne, maar laat snel weer los.

Hoe kan zo een korte kus zo veel betekenen voor mij.