His eyes found hers

33.

POV Alex

Vandaag is het zaterdag.
De dag dat de klus moet worden geklaard.

Ik kijk naar Hayley die naast mij slaapt. Haar ogen die lichtjes dicht zijn en een rustige frons op haar voorhoofd. Met mijn vingers veeg ik een plukje haar weg die losjes op haar voorhoofd lag. Door de aanraking van mijn vingers op haar zachte huid. Verandert haar frons naar een lichte glimlach. Meteen komt er bij mij ook een glimlach op mijn gezicht waneer ik zie hoe ze reageert op mijn aanraking.

Na ongeveer een klein kwartier gaan haar ogen zachtjes open en zie ik haar mooie hazelnoot ogen mij aankijken. "Hoe laat is het" mompelt ze terwijl ze zich uitrekt in het bed. "08:15 uur" ik kijk naar mijn telefoon om de tijd te checken.

Ik zie een bericht van Nick.

Nick:
10:10 uur bij het voetbalclub. Ik heb het geld mee. Neem je bescherming mee.

Ik kijk op van mijn telefoon wanneer Hayley van het bed af gaat. Ze loopt naar de kledingkast en pakt haar voetbaloutfit uit de kast. "Waar speel je op het veld" vraag ik en verbaas mezelf wanneer ik mijn zware ochtendstem hoor. "Ik speel rechts midden" ze kijkt mij aan en zie een flits van vrolijkheid door haar ogen gaan. Ze vindt het leuk wanneer ik het over voetbal heb, ik maak daar gebruik van en vraag nog meer vragen over voetbal aan haar. Ze beantwoordt vrolijk mijn vragen en ik luister aandachtig naar haar mooie rustige stem.

________

We zitten omgekleed aan de eettafel. Zij met haar voetbalpak. Die haar rondingen goed laat zien. Ik heb er geen woorden voor hoe sexy ze eruit ziet.
Ze eet haar muesli op, terwijl ze scrolt op haar telefoon. Ik ben blij dat ze weer goed eet.

"Goedemorgen" De moeder van Hayley loopt de eetkamer in en gaat vrolijk naast Hayley zitten die snel haar telefoon weglegt. "Moet ik je naar de wedstrijd brengen" vraagt ze aan haar. "Nee hoeft niet, ik breng haar wel" zeg ik voordat Hayley zelf kon antwoorden. Ze kijkt meteen mijn kant op en ik grijns naar haar. Haar moeder die volgens mij Maria heet, bedankt mij al weet ik niet zo goed waarom en ze neemt tevreden een slok van haar thee. Hayley blijft stil en kijkt naar haar half opgegeten muesli.

"We moeten gaan" zeg ik tegen Hayley. Ze knikt en neemt afscheid van haar moeder.
We lopen naar mij motor en geef haar mijn helm die ze na een tijdje stribbelen heeft aangenomen. De hele rit vroeg ze mij of het wel veilig was dat ik geen helm op heb en dat ze hem gewoon terug moet geven aan mij zodat ik hem weer op kan doen. Ze is te aardig voor deze wereld.

Wanneer we er zijn loop zij naar haar vriendinnen die in haar team zitten en ik naar Nick die achter de club staat. Hij staat geleund op een muur. Hij heeft een zwarte tas naast hem op de grond liggen, waar volgens mij het geld in moet liggen.  Hij legt zijn telefoon weer in zijn broekzak wanneer hij mij ziet lopen. 

"Je bent te laat" zegt hij wanneer ik bij hem sta
"Ook leuk om jouw weer te zien" zeg ik sarcastisch. Hij rolt even met zijn ogen voordat hij de zwarte tas in mij handen duwt. We lopen samen achter de clubhuis van de voetbalclub en zie meteen twee mannen met zwarte pakken voor ons.

"De drugs" vraag ik aan hun. Ze laten twee koffers zien en openen hem. Ik zie de 5 kilo drugs in de kleine koffertje gepropt en geef hun een knik als goedkeuring. Ik wou ze net de zwarte tas geven. Totdat ik een al bekende stem hoor.

Fuck, Ik herken die stem uit duizenden
Hayley

"Oh shit" hoor ik een stem achter mij. Ik draai mij om en Nick doet precies het zelfde. Hayley staat daar geschrokken met haar telefoon aan haar oor. Opeens halen de mannen hun grote pistolen te voorschijn en richten het op Hayley. Voordat ze kunnen schieten pak ik mijn pistool van mijn broek en schiet ze allebei recht in hun voorhoofd. Ik hoor een gil van Hayley en draai me meteen om.

Ze staat daar geschrokken naar de twee dode mannen te kijken, haar telefoon heeft ze laten vallen. Ik loop meteen naar haar toe en draai haar om zodat ze de dode mannen niet meer ziet. Ik troost haar van achter door mijn armen over haar buik heen te leggen en mijn kin op haar hoofd, je kan het wel knuffelen noemen. "Sorry dat je dat moest zien" mompel ik.  Ze draait zich om naar mij en houdt haar ogen op mij gericht niet willend dat haar blik naar de dode mannen gaat

"Ik moet gaan" zegt ze, er komt niet veel stem uit haar keel. Ze schraapt haar keel even voordat ze bukt om haar telefoon te pakken. Ik kijk naar haar bewegingen en probeer haar emoties plaats te vinden.

"Gaat het" vraag ik haar en ze kijkt mij ongelovig aan alsof ik iets heel raars heb gezegd "Ja het gaat heel goed met me, ik heb net echt niet twee gasten gezien die werden vermoord door jouw" ze legt haar vinger wijsent op mijn borst "Shit ik zie alleen maar bloed en je weet dat ik daar niet tegen kan" ze kijkt achter mij en ziet de bloed vlekken op de grond. "Ik moet zo een voetbalwedstrijd gaan spelen en doen alsof ik net niet twee moorden heb gezien" haar ademhaling gaat sneller en haar wangen worden roder. Ik luister naar haar snelle gepraat en leg mijn handen op haar armen om haar wat te kalmeren. Ze wordt meteen rustiger en kijkt naar beneden. Ik leg mijn vingers onder haar kin en duw hem omhoog. "dankje" mompelt ze "als je er niet was geweest, dan was ik vast dood geschoten door die mannen" ze kijkt mij aan met haar onschuldige ogen, die net iets kwaadaardigs hebben gezien.

Ik hoor opeens een gekuch achter mij en ik word meteen uit mijn trance gehaald. Ik draai me om en zie Nick achter ons staan. De dode mannen zijn opgeruimd, geen idee waar hij ze heeft gelegd en de bloed vlekken zijn ook opgeruimd. "Ik moet gaan" zegt ze  en voordat ik wat kan terug zeggen is ze al weggelopen.

___________

AAAAHHH WE HEBBEN DE 3,2K LEZERS GEHAALD